Papież Franciszek eryguje

Kościelną Konferencję Amazonii

9 października 2021 roku Papież Franciszek erygował Konferencję Kościelną Amazonii (CEAMA). Struktura ta ma na celu "promowanie wspólnej duszpasterskiej działalności diecezji dorzecza Ameryki Południowej i sprzyjanie większej inkulturacji wiary".

21 PAŹDZIERNIK, 2021

Utworzenie tej konferencji zostało zapisane w końcowym dokumencie Synodu o Amazonii. Pod punktem 115 zaproponowano utworzenie "stałego i reprezentatywnego organu biskupiego w celu promowania synodalności w obszarze Amazonii". Konferencja Episkopatu Ameryki Łacińskiej (CELAM) a ściślej, jej utworzenie CEAMA miało miejsce 16 października. Należy zauważyć, że nowy organ nie jest konferencją episkopatu, lecz strukturą kościelną: skupiającą nie tylko diecezje, także wszystkie podmioty zależne od Kościoła w dorzeczu Amazonki.

Pierwsze zgromadzenie kościelne

Ameryki Łacińskiej i Karaibów

Co dla nas chowa w zanadrzu silnie spleciona z CELAM nowa struktura? Prosty pomysł może być szansą dopiero co "narracyjnej Syntezy: słuchania pierwszego eklezjalnego zgromadzenia Ameryki Łacińskiej i Karaibów – CELAM" (224 s.), opublikowanej niedawno, bo 21 września.

Jest to wniosek, co prawda nieoficjalny, według prezenterów, "słuchających od pięciu miesięcy ludu Bożego", który na stronie "Zgromadzenia Synodalnego" CELAM ma możliwość stawiać pytania i uzyskać odpowiedź.

Wydawać się może, że propozycje zostały opracowane nie tylko przez pewne, dobrze ugruntowane w strukturach władzy kościelnej, mniejszościowe grupy ideologiczne, ale też dokładnie wyselekcjonowane do tegoż konkretnego celu, czyli "procesu nawrócenia Kościoła" (str. 1).

Wspomniany dokument jest jedynie kopią i wklejeniem teologicznie zdezorganizowanych, poszczególnych propozycji, pozbawionych wielu metod i logiki, które mimo wszystko "łączą się z postulatami czytelników".

Tymczasem "jest ona związana z Synodem Kościoła Powszechnego o Synodalności, w którym będziemy dzielić się wielokrotnie owocami tego doświadczenia jako zgromadzenie eklezjalne, które kontynuuje swoją drogę" (str. 2).

Budujące jest rozważenie niektórych tekstów zaproponowanych przez "święty lud Boży (...) który jest nieomylny in credendo" (Orędzie otwierające), wiele z nich nosi tytuł (o zgrozo!) "perełek" "głosów ludu Bożego".

Kilka perełek

Teologia wyzwolenia

"Promowanie uwalniającej teologii wyzwolenia; która pozwala nam skutecznie połączyć wyzwalający projekt Jezusa; rozpoznać struktury władzy i ucisku; która ułatwia spotkanie, dialog oraz sprzyja gestom i postawom nadziei, by żyć ożywczą posługą w kościele.» Powrót do korzeni, do czego zaprasza nas Papież Franciszek i podjęcie na nowo początkowego zaangażowania do porzucenia wszystkiego, aby służyć i pozwolić poznawać Jezusa - niech stanie się skłonnością na rzecz ubogich i kruchych naszego kontynentu. Powrót do przesłania Aparecidy jak też powrót do teologii wyzwolenia nie obawiając się cenzury, z pewnością świadczy, iż jesteśmy na właściwej drodze". (str. 25).

Edukacja globalna i marksistowska

"Nadal śnimy o globalnym pakcie na rzecz edukacji, która jest edukacja jest bramą otwierającą  lepszych przyszłość w społeczeństwie. Jesteśmy mocno przekonani, że dostęp do edukacji jest prawem, stąd wynika potrzeba "Globalnego Paktu na rzecz Edukacji". Wyzwalająca edukacja jest drogą do społeczeństwa, w którym każdy obywatel jest podmiotem (aktywne obywatelstwo).” (str. 48)

Świat protestancki

Kościół katolicki nie postrzega kościołów protestanckich jako zagrożenia dla wiary, ale raczej jako odmienny sposób wiary w Boga. (...) Protestanccy pastorzy i wierni są bardziej entuzjastyczni i aktywni.” (str. 86)

Kapłaństwo i diakonat kobiet

"Udział kobiet w Kościele: ich milcząca obecność i uczestnictwo są powszechnie zauważalne... często jednak ta postawa jest bierna, uległa i bezgłośna w kościelnych organach decyzyjnych.”

"Formacja i uznanie posługi kobiet jest konieczne w rodzącym się Kościele, szczególnie w diakonacie kobiet". (str. 95)

"Wezwanie do zmian w prawie kanonicznym i strukturze Kościoła umożliwi kobietom obejmowanie posług kościelnych  - to poważna refleksja i otwarcie możliwości zajmowania stanowisk (diakonatu, posługi kapłańskiej)". (str. 97)

"Istnieje nie tylko wyłączne zapotrzebowanie na kobiety diakonów, a mimo to staje się rzeczywistością. Kościół synodalny zasługuje na kobiety diakonów. (str. 189)

Żonaci księża i fakultatywny celibat

„Niech w Konferencjach Episkopatów i w CELAM promowany będzie obszar działań duszpasterskich dla towarzyszenia, uwagi i stałego dialogu z żonatymi kapłanami.” (str. 189)

"Począwszy od wymiaru ludzkiego, psychologicznego, filozoficznego i teologicznego, niech będzie powołana komisja badawcza na poziomie zawodowym, aby rzucić światło na celibat fakultatywny, ukazując nowy wymiar posługi kapłańskiej zgodnie z aktualną rzeczywistością". Niech doświadczenie żonatych kapłanów w życiu domowym, duszpasterskim, kapłańskim, zawodowym, przedsiębiorczym, zawodowym i chrześcijańskim edukacyjnym będzie brane pod uwagę, aby przyczynić się do rozwoju życia diecezjalnego i parafialnego.” (str. 123)

Akceptacja homoseksualizmu

"Homoseksualizm stanu duchownego milcząco maskuje się jako obserwacja celibatu. (...) Redukcja chrześcijaństwa do wydarzeń sakramentalnych zarządzanych przez zbiorowość klerykalną skazuje zdecydowaną większość wierzących na pasywną rolę (...), na przykład rozprawy Kościoła na temat moralności seksualnej nie mają już żadnego wpływu na życie wierzących." (str. 124).

"Ból z powodu obojętności Kościoła wobec kwestii różnorodności seksualnej - to ból ludzi LGTBIQ+, którzy czują się odrzuceni przez Kościół ze względu na swoją orientację seksualną. Z niektórych ambon księża, powtarzają i ponawiają temat odrzucenia różnorodności seksualnej.» Ból i rozczarowanie szkołami oraz instytucjami katolickimi, które nie przyjmują z szacunkiem, aktywną tolerancją i inkluzją orientacji seksualnej swoich synów i córek. Nastąpiło rozczarowanie, że po pięciu latach Amoris laetitia nie poczyniono praktycznie żadnych postępów, zwłaszcza w odniesieniu do edukacji duchowieństwa i hierarchii w zakresie różnorodności seksualnej.»

Ewangelizacja od ludu

Pozwólmy się ewangelizować ludom, w których znajdują się ziarna Królestwa budowanego na ziemi, w danym czasie i przestrzeni.” (str. 118)

Kościół musi słuchać mądrości przodków, uznawać wartości obecne w sposobie życia wspólnot pierwotnych. (str. 119) – inaczej mówiąc: pogańskich.

Źródło: InfoCatolica/cath.ch/quenotelacuenten, FSSPX.News

Tłumaczenie dla Radia Chrystusa Króla Maria Jung