|
U progu każdej nowej pory roku Kościół
poświęca trzy dni tygodnia — środę, piątek i sobotę — na post i modlitwę, aby
uprosić błogosławieństwo Boże dla pracy ludzkiej oraz dla duchownych, którzy
otrzymują w sobotę święcenia. Suche Dni zimowe przypadające w Adwencie
przybrały ponadto charakter przygotowania do Świąt.
W dniu dzisiejszym Kościół wspomina tajemnicę Wcielenia, która przygotowała
Boże Narodzenie. Tajemnica Wcielenia dokonała się w łonie Najświętszej Maryi
Panny. Dlatego kościołem stacyjnym jest Jej bazylika, a teksty mszalne
wspominają proroctwo Izajasza i scenę Zwiastowania. Dzisiejsza Msza zwana
«Mszą złotą» dała początek «roratom», tj. wotywnej Mszy o Matce Bożej, które
z niej zaczerpnęły swe teksty. Na ofiarowanie składamy Bogu nasz post, prosząc,
aby nas oczyścił z win.
|
|
LEKCJA - czytanie z Księgi Proroka Izajasza Iz 2:2-5
W one dni rzekł Izajasz prorok: I
będzie w ostateczne dni przygotowana góra domu Pańskiego na wierzchu gór, i
wywyższy się nad pagórki, a popłyną do niej wszystkie narody. Pójdą też
liczne ludy i rzekną: Chodźcie, a wstąpimy na górę Pańską i do domu Boga
Jakubowego, a nauczy nas dróg swoich i będziemy chodzić ścieżkami Jego. Bo z
Syjonu wyjdzie zakon, a słowo Pańskie z Jeruzalem. I będzie sądził narody i wielu
ludom będzie wymierzał sprawiedliwość. I przekują miecze swe na lemiesze, a
włócznie swe na sierpy; nie podniesie miecza naród przeciw narodowi ani nie
będą więcej ćwiczyć się do boju. Domu Jakuba, pójdźcie, a chodźmy w
światłości Pana Boga naszego.
Bogu dzięki.
Czytanie z Księgi Proroka Izajasza, Iz 7:10-15
W one dni: Rzekł Pan do Achaza, mówiąc: «Proś Pana Boga twego o znak dla
siebie: w głębinie piekła lub na wysokości w górze». I rzekł Achaz: «Nie będę
prosił i nie będę kusił Pana». I rzekł: «Słuchajcie więc, domie Dawida: Czyż
to mało dla was dręczyć ludzi, że dręczycie także Boga mojego? Przeto sam Pan
da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna i nazwą imię Jego Emmanuel.
Masło i miód będzie pożywał, by umiał zło odrzucać, a wybierać dobro».
|
|
EWANGELIA - według Św. Łukasza, Łk 1:26-38
Onego czasu: Posłany jest Anioł Gabriel od Boga do miasta galilejskiego,
które zwano Nazaret, do Panny poślubionej mężowi, któremu było na imię Józef,
z domu Dawidowego, a imię Panny Maryja. I wszedłszy do Niej Anioł rzekł:
«Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między
niewiastami».
A Ona, gdy posłyszała, zatrwożyła się na słowa jego i rozważała, cóż by to
było za pozdrowienie. I rzekł Jej Anioł: «Nie lękaj się, Maryjo, albowiem
znalazłaś łaskę u Boga! Oto poczniesz w łonie i porodzisz syna, i nadasz Mu
imię Jezus. Ten będzie wielkim i Synem Najwyższego nazwany będzie. I da Mu
Pan Bóg stolicę Dawida, ojca Jego i będzie królował nad domem Jakubowym na
wieki, a królestwu Jego nie będzie końca».
A Maryja rzekła do Anioła: «Jakże się to stanie, skoro męża nie znam?» I
odpowiadając Anioł rzekł Jej: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego
Cię zacieni. Przeto i co się z Ciebie narodzi święte, Synem Bożym będzie
nazwane. A oto Elżbieta, krewna Twoja, i ona poczęła dziecię w starości
swojej, a jest to już szósty miesiąc dla tej, którą zowią niepłodną: bo nie
masz nic niemożliwego u Boga». I rzekła Maryja: «Otom ja, służebnica Pańska,
niechaj mi się stanie według słowa twego».
|
/zdjecia/klawisz_play.gif)