LEKCJA - Czytanie z Dziejów Apostolskich, Dz 2:14-21
W one dni: Powstawszy Piotr Wraz z jedenastoma podniósł głos swój i przemówił
do nich: «Mężowie z Judei i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy. Niechże wam będzie
to wiadome i niech słowa moje dotrą do uszu waszych. Albowiem nie są oni, jak
mniemacie, pijani, bo jest trzecia godzina dnia, ale tu się spełniło, co było
zapowiedziane przez proroka Joela: I stanie się w ostateczne dni (mówi Pan).
Ześlę Ducha mojego na każdego człowieka, a synowie wasi, jak i córki wasze
będą prorokować, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy wasi będą śnili
we śnie. A także na sługi swoje i na służebnice swoje ześlę Ducha mojego w
one dni i będą prorokowali. I uczynię cuda na niebie w górze i dziwy w dole,
na ziemi krew i ogień, i kłęby dymu. Słońce zamieni się w ciemności, a księżyc
– w krew, zanim nadejdzie dzień Pański wielki i jawny. I stanie się, że każdy
zbawienia dostąpi, ktokolwiek imienia Pańskiego wzywać będzie».
Bogu dzięki.
Czytanie z Dziejów Apostolskich, Dz 5:12-16
W one dni: Przez ręce Apostołów działy się wśród ludu liczne znaki i cuda. I
byli wszyscy razem w krużganku Salomonowym. Z innych zaś nikt nie śmiał do
nich się przyłączyć, ale lud ich uwielbiał.
Coraz bardziej wzrastała liczba wierzących w Pana mężów i niewiast, tak że na
ulice wynoszono chorych i kładziono na łożach i noszach, aby za nadejściem
Piotra przynajmniej cień jego padł na którego z nich, aby zostali uwolnieni
od niemocy swoich. A zbiegało się do Jeruzalem wielu z sąsiednich miast,
przynosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, i wszyscy byli
uzdrowieni.
|
EWANGELIA - według Św. Jana, J 6:44-52
Onego czasu: Mówił Jezus rzeszom żydowskim: «Nikt nie może przyjść do mnie,
jeśli go nie pociągnie Ojciec, który mię posłał; a ja go wskrzeszę w dzień
ostateczny. Jest napisane u Proroków: I będą wszyscy uczniami Bożymi. Każdy,
kto usłyszał od Ojca i nauczył się, przychodzi do mnie. Nie jakoby Ojca kto
widział, bo tylko ten, który jest od Boga, ten widział Ojca. Zaprawdę,
zaprawdę powiadam wam: Kto wierzy we mnie, ma żywot wieczny.
Jam jest chleb żywota. Ojcowie wasi pożywali mannę na pustyni i pomarli. A
ten jest chleb, który z nieba zstępuje, aby każdy, który go spożywać będzie,
nie umarł. Jam jest chleb żywy, który z nieba zstąpił; jeśliby kto pożywał
tego chleba, żyć będzie na wieki, a chlebem, który ja mu dam, jest ciało moje
za życie świata».
|