Św. Grzegorz Barbarigo urodził się w
Wenecji 16 września 1525 r. Po świetnie ukończonych studiach prawniczych wstąpił
do stanu duchownego. W roku 1657 papież Aleksander VII mianował go biskupem
Bergamo, trzy lata później kardynałem, a w roku 1664 arcybiskupem Padwy. Św.
Grzegorz gorliwie pracował nad wprowadzeniem w życie ustaw Soboru
Trydenckiego. Szczególną opieką otaczał seminaria duchowne. W trosce o misje
ufundował katedrę języków wschodnich i drukarnię wyposażoną w czcionki
umożliwiające drukowanie w tych językach; aby zaś ulżyć nędzy ubogich wyzbył
się sprzętów domowych i odzieży. Zmarł w Padwie 18 czerwca 1697 roku.
Msza wspólna nr 9 Statuit, z wyjątkiem
kolekty
|
LEKCJA - Czytanie z Księgi Syracydesa, Syr 44:16-27; 45:3-20
Oto wielki kapłan, który za dni swoich podobał się Bogu i okazał się
sprawiedliwym, a w czasie gniewu stał się pojednaniem. Nie znalazł się jemu
podobny, który by zachował prawo Najwyższego. Przeto na mocy przysięgi
sprawił Pan, iż rozrósł się on w ludzie Jego. Dał mu błogosławieństwo dla
wszystkich narodów i przymierze swoje utwierdził nad głową jego. Uznał go
przez swe błogosławieństwa, zachował dlań swe miłosierdzie, (tak iż) znalazł
on łaskę w oczach Pańskich. Wobec królów uczynił go wielkim i dał mu wieniec
chwały. Postanowił z nim wieczne przymierze i dał mu najwyższe kapłaństwo, i
w chwale go uszczęśliwił, by sprawował władzę kapłańską i czci doznawał dla
Jego imienia, i składał Mu godną ofiarę kadzenia ku wdzięcznej wonności.
|
EWANGELIA - według Św. Mateusza, Mt 25:14-23
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim tę przypowieść: «Człowiek pewien
odjeżdżając daleko, zwołał sługi swoje i oddał im majętność swoją. I jednemu
dał pięć talentów, a drugiemu dwa, a innemu jeden: każdemu według jego zdolności.
I wnet odjechał. A ten, który był wziął pięć talentów, poszedł i zarabiał
nimi, a zyskał drugie pięć. Podobnie i ten, który dwa otrzymał, zyskał drugie
dwa. Ale ten, który otrzymał był jeden, odszedłszy, zakopał go w ziemi i
skrył pieniądze pana swego.
A po długim czasie wrócił pan sług onych i począł rozliczać się z nimi. I
przystąpiwszy ten, który pięć talentów otrzymał, wręczył mu drugie pięć
talentów, mówiąc: Panie, dałeś mi pięć talentów, otom drugie pięć zyskał.
Rzekł mu pan jego: Dobrze, sługo prawy i wierny, żeś w małym był wierny, dam
ci władzę nad wieloma: wnijdź do wesela pana twego. Przystąpił też i ten,
który dwa talenty otrzymał, i rzekł: Panie, dałeś mi dwa talenty, otom zyskał
drugie dwa. Rzekł mu pan jego: Dobrze, sługo prawy i wierny, żeś w małym był
wierny, dam ci władzę nad wieloma: wnijdź do wesela pana twojego.»
|