
Źródłem tajemnic Chrystusowych jest
miłość ku Ojcu i ku ludzkości. Symbolem miłości Słowa Wcielonego jest Jego
przebite Serce. Niestety, ludzkość odpłaca Zbawicielowi zapomnieniem,
opuszczeniem i wzgardą. Nakłada to na nas obowiązek wynagradzania. Obowiązek
ten przypomniała światu św. Małgorzata Maria Alacoque, zaszczycona w roku
1675 objawieniami Najświętszego Serca. Święto Najświętszego Serca Jezusowego
na prośby polskich biskupów ustanowił papież Klemens XIII w roku 1765, a w
roku 1856 papież Pius IX rozciągnął je na cały Kościół. Papież Pius XI
polecił odmawiać w tym dniu akt zadośćuczynienia Najświętszemu Sercu
Jezusowemu. We Mszy świętej wysławiamy wielkość miłości Chrystusowej i
wypraszamy sobie ducha wynagrodzenia.
Msze o Najświętszym Sercu Pana Jezusa odprawia się także w pierwsze piątki
miesiąca w łączności z nabożeństwem wynagradzającym.
|
LEKCJA - Czytanie z ListuŚw. Pawła Apostoła do Efezjan, Ef
3:8-12, 14-19
Bracia: Mnie najmniejszemu ze wszystkich świętych została dana ta łaska, abym
poganom wieścił niedościgłe bogactwa Chrystusowe i oświecał wszystkich, na
czym polega ta tajemnica zakryta od wieków w Bogu, który wszystko stworzył.
(Dzięki niej) Księstwa i Moce na niebiosach poznają przez Kościół wieloraką
mądrość Bożą według odwiecznego przeznaczenia, które (Bóg) wypełnił w
Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim przez wiarę mamy ufność i śmiały
przystęp (do Boga).
Z tej to przyczyny zginam kolana przed Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa,
od którego bierze swe imię wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi, aby dał
wam według bogactw chwały swojej, a za sprawą Ducha Jego wzmocnić się
potężnie w wewnętrznego człowieka tak, aby przez wiarę Chrystus zamieszkał w
sercach waszych. A wy, umocnieni i ugruntowani w miłości, abyście wraz ze
wszystkimi świętymi pojąć mogli, jak ona jest rozległa i daleka, wzniosła i głęboka,
abyście też mogli poznać, jak miłość Chrystusa przewyższa wszelką wiedzę, i
(w ten sposób) byli napełnieni całą pełnością Bożą.
|
EWANGELIA - według Św. Jana, J 19:11-37
Onego czasu: Żydzi (ponieważ był to dzień Przygotowania), aby przez szabat
ciała nie zostały na krzyżu (albowiem on dzień szabatu był uroczysty),
prosili Piłata, aby im połamano nogi i zdjęto ich. Przyszli przeto żołnierze
i połamali nogi pierwszemu i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. A skoro
podeszli do Jezusa i zobaczyli, już umarł, nie łamali nóg Jego, ale jeden z
żołnierzy włócznią otworzył bok Jego, a natychmiast wypłynęła krew i woda.
A ten, który widział, dał świadectwo i prawdziwe jest świadectwo jego. I wie
on, że prawdę mówi, abyście i wy uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło
Pismo: «Kości Jego łamać nie będziecie». A na innym miejscu mówi Pismo:
«Zobaczą, kogo przebodli».
|