
Od trzeciej niedzieli Adwentu myśl
nasza zwraca się głównie ku bliskiej pamiątce pierwszego przyjścia Chrystusa,
ku Bożemu Narodzeniu.
W tygodniu wspominamy dwie tajemnice
radosne, które poprzedziły Boże Narodzenie. Hasłem «Pan jest blisko»
rozpoczyna się od tej niedzieli codzienna modlitwa Kościoła. Ta sama prawda
nadaje ton radości dzisiejszej Mszy świętej. Jak lud izraelski został wyzwolony
z niewoli babilońskiej, tak my zostaniemy uwolnieni z naszych ciemności. Św.
Jan Chrzciciel zapewnia, że Chrystus już stanął wpośród nas. Obecny w
Eucharystii, sam przysposabia dusze na wielkie łaski nadchodzących świąt.
12 grudnia 1531 roku,
miało miejsce czwarte Objawienie Matki Bożej w Guadalupe

12 grudnia 1531 roku, miało miejsce czwarte
objawienie Matki Bożej w Guadalupe. Juan Diego nie mógł udać się na spotkanie
z Maryją. Jego wujek poważnie zachorował i Juan szedł po księdza, by ten
udzielił choremu ostatniego namaszczenia. Dochodząc do drogi prowadzącej na
wzgórze Tepeyac Juan postanowił je okrążyć, ażeby Piękna Pani nie mogła go
zauważyć i zatrzymać.
Indianin ujrzał Ją jednak schodzącą ze
zbocza. Podeszła do Juana i zapewniła, że jego wujek w tej chwili został
uzdrowiony. Potem poleciła mu: Wejdź, o najmniejszy z moich synów na sam
szczyt wzgórza, tam, gdzie mnie ujrzałeś po raz pierwszy i gdzie udzieliłam
ci wskazówek, Zobaczysz tam różne kwiaty. Zerwij je i potem mi je przynieś.
Zerwane przez Juana kwiaty, Maryja
ułożyła w jego tilmie i rozkazała, aby rozwinął je dopiero przed biskupem. Juan
dotarł do pałacu i przed biskupem rozpostarł swą białą szatę, wysypując z
niej róże. Kiedy wielka liczba pięknych kwiatów upadła na posadzkę, obecni
ujrzeli na pelerynie Juana wizerunek Najświętszej Maryi Panny, zawsze
Dziewicy, Matki Boga.
Na Widok cudownego obrazu oraz róż,
które nie mogły w naturalny sposób rosnąć w grudniu na skalistej ziemi
wzgórza Tepeyac, biskup upadł na kolana, błagając o przebaczenie, że nie
spełnił od razu prośby Maryi. Potem zdjął szatę z Indianina i zaniósł ją ze
czcią do kaplicy.
Juan Diego wskazał biskupowi miejsce, w którym zgodnie z oczekiwaniem Pani z
Nieba, należało wybudować świątynię. Maryja powiedziała, że pragnie , aby
nazywano Ją Najświętszą Panną z Guadalupe, a także życzy sobie, by Jej
wizerunek znany był na całym świecie.
ŹRÓDŁO: Militia Immaculatae Tradycyjnej Obserwancji
|
LEKCJA - Czytanie z Listu Św. Pawła Apostoła do Filipian, Flp
4:4-7
Bracia: Weselcie się w Panu zawsze, mówię powtórnie: weselcie się. Skromność
wasza niech będzie znana wszystkim ludziom. Pan bowiem blisko jest. Nie
troszczcie się o nic, ale potrzeby wasze Bogu powierzajcie w każdej modlitwie
i dziękczynnej prośbie. A pokój Boży, który przewyższa wszelkie pojęcie,
niechaj strzeże serc waszych i umysłów waszych w Chrystusie Jezusie, Panu
naszym.
|
EWANGELIA - według Św. Jana, J 1:19-28
Onego czasu: Żydzi z Jerozolimy wysłali do Jana kapłanów i lewitów, aby go
zapytali: «Kim jesteś?» I wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając im: «Jam nie
jest Chrystus». Zapytali go tedy: «Cóż więc? Jesteś Ty Eliaszem?» I odrzekł:
«Nie jestem». «Jesteś ty prorokiem?» I odpowiedział: «Nie». Rzekli mu tedy:
«Kimże jesteś, abyśmy mogli odpowiedź dać tym, którzy nas wysłali. Cóż
powiadasz sam o sobie?» I rzekł: «Jam głos tego, który woła na pustkowiu:
drogę prostujcie Panu, jako mówił Izajasz prorok». A wysłańcy byli z
faryzeuszów. I pytając go mówili: «Czemuż tedy chrzcisz, jeśli nie jesteś
Chrystusem ani Eliaszem, ani prorokiem?» Odpowiedział im Jan, mówiąc: «Ja
chrzczę wodą, ale pośród was stanął Ten, którego wy nie znacie. To Ten, który
przyjdzie po mnie, a stał się przede mną, któremu nie jestem godzien
rozwiązać rzemyka u sandałów Jego». To się działo w Betanii za Jordanem,
gdzie Jan chrzcił.
|