Kościół Święty rozpoczyna bezpośrednie
przygotowanie do Bożego Narodzenia. W czasie nieszporów w dniach poprzedzających
Boże Narodzenie śpiewa się tzw. Wielkie Antyfony, oparte na słowach Pisma św.
Są one płomiennym wołaniem o przyjście Zbawiciela, a zarazem określają Jego
przymioty. Można się posłużyć nimi w osobistych modlitwach.
|
WIELKIE ANTYFONY - 18 grudnia
Antyfona II - O Adonái
O Adonái et Dux domus Israel, qui
Móysi in igne flammæ rubi apparuísti, et ei in Sina legem dedísti: veni
ad rediméndum nos in brácchio exténto.
|
O Adonai, Wodzu Izraela, Tyś w krzaku gorejącym
objawił się Mojżeszowi i na Syjonie dałeś mu Prawo, przyjdź nas wyzwolić swym
potężnym ramieniem.
|
Obchód Suchych Dni kończył się w
Rzymie wigilią, czyli czuwaniem przez noc z soboty na niedzielę, poświęconym
modlitwie i czytaniu Pisma św. Pozostałością tej wigilii są modlitwy i lekcje
zachowane w pouczającej części Mszy św. Sobota Suchych Dni zimowych przez
kilka wieków była jedynym dniem, w którym udzielano święceń. Także obecnie
udziela się w tym dniu święceń niższych i wyższych. Dlatego należy się
dzisiaj modlić za przyjmujących święcenia. Lekcje wyjęte z proroka Izajasza
wysławiają wielkość Zbawiciela i Jego dzieła. Św. Paweł uczy o powtórnym
przyjściu Chrystusa. W ewangelii słyszymy głos Jana Chrzciciela, nawołującego
do przygotowania dusz na przyjście Pana.
|
LEKCJA - Czytanie z Księgi Proroka Izajasza, Iz 19:20-22
Prorok zapowiada, że poganie poznają prawdziwego Boga i będą Mu służyli
W one dni wołać będą do Pana przed trapiącym, i pośle im zbawiciela i
obrońcę, który ich wybawi. I poznają Pana w Egipcie, i poznają Egipcjanie
Pana w ów dzień, i będą Go czcić ofiarami i darami, i będą składać śluby Panu
i oddadzą. I skarze Pan Egipt karą, i uzdrowi go, i nawrócą się do Pana, i da
im się ubłagać, i uleczy ich Pan Bóg nasz.
Bogu dzięki.
Czytanie z Księgi Proroka Izajasza, Iz 35:1-7
Prorocza wizja błogosławieństwa czasów mesjańskich. Przyroda bierze udział w
radości.
To mówi Pan: Rozraduje się ziemia, rozweseli się pustynia, i zakwitnie jak
lilia. Rodząc rodzić będzie, i rozraduje się weseląc się i chwaląc, chwała
Libanu dana jest jej, ozdoba Karmelu i Saronu; oni ujrzą chwałę Pańską i
ozdobę Boga naszego. Wzmocnijcie ręce opadłe, a kolana omdlałe pokrzepcie!
Rzeczcie bojaźliwym: Wzmocnijcie się, a nie bójcie się; oto Bóg wasz
przywiedzie pomstę odpłaty, Bóg sam przyjdzie i zbawi was. Wtedy się otworzą
oczy ślepych i uszy głuchych będą otwarte. Wtedy wyskoczy chromy jak jeleń i
rozwiązany będzie język niemych; bo wytrysły wody na puszczy i potoki w
pustyni. A która była sucha, będzie jeziorem i spragniona – źródłami wód. To
mówi Pan wszechmogący.
Bogu dzięki.
|
EWANGELIA - według Łukasza, Łk 3:1-6
Roku piętnastego panowania Tyberiusza, gdy Piłat Poncjusz zarządzał Judeą i
Herod był tetrarchą Galilei, a Filip, brat jego, tetrarchą Iturei i krainy
Trachonickiej, gdy Lizaniasz był tetrarchą Abileny, za najwyższych kapłanów
Annasza i Kajfasza stało się słowo Pańskie do Jana, Zachriaszowego syna, na
pustyni. I przyszedł do całej krainy Jordanu, głosząc chrzest pokuty na
odpuszczenie grzechów; jako napisano w księdze mów Izajasza proroka: «Głos
wołającego na pustyni: gotujcie drogę Pańską, torujcie ścieżki Jego. Wszelka
dolina będzie wypełniona i każda góra i wzniesienie zniżone będą. Krzywe
drogi staną się proste, a ostre wygładzone będą i każdy człowiek ujrzy
zbawienie Boże».
|