|
KWIECIEŃ 16 Sobota ----------------------- |
Wielka Sobota
1 KLASA - KOLOR FIOLETOWY
WIGILIA WIELKANOCNA Stacja u Św. Jana na Lateranie
|
|
|
Wielka Sobota jest dniem największej żałoby, w którym Kościół skupia się przy Grobie Zbawiciela rozważając Jego Mękę i Śmierć. W tym dniu Kościół powstrzymuje się od Ofiary Eucharystycznej. Mamy bowiem odczuć rzeczywistość śmierci Chrystusa, pojąć grozę tej chwili, gdy żądło śmierci dosięgło Dawcę życia, wczuć się w nastrój tej Soboty, która była dniem triumfu wrogów Chrystusa i ostatnim dniem mocy ciemności.
W niektórych kościołach odprawia się w Wielką Sobotę przed południem wstępną część obrzędów Chrztu św., która symbolizuje śmierć starego człowieka.
Nawiedzający Najświętszy Sakrament wystawiony w Bożym Grobie mogą uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami.
Po południu odbywa się poświęcenie pokarmów przeznaczonych do spożywania w Niedzielę Zmartwchwstania.
1) poświęcenie nowego światła i ogłoszenie Zmartwychwstania; 2) odrodzenie chrzestne.
Uczestnicy Wigilii Wielkanocnej winni być zaopatrzeni w świece.
Czytania Następują czytania przygotowujące nas do poświęcenia wody chrzcielnej i odnowienia przyrzeczeń złożonych na Chrzcie świętym. Te czytania, wybrane z natchnionych kart Starego Testamentu, ukazują stopniowy rozwój dzieła Odkupienia i zapowiadają odrodzenie w Chrystusie.
Lekcje czyta lektor, stojąc przy pulpicie na środku prezbiterium twarzą zwrócony do paschału. Wszyscy obecni słuchają siedząc. Na modlitwę wszyscy wstają. Na wezwanie diakona: Flectamus genua wszyscy klękają i modlą się w skupieniu. Gdy diakon zaśpiewa: Levate, wszyscy powstają i stoją w czasie modlitwy śpiewanej przez celebransa.
1 Lekcja, Rdz 1:1-31; 2:1-2 Bóg stworzył cały widzialny świat dla człowieka, a jego samego uczynił na obraz i podobieństwo swoje. Obraz ten został zeszpecony przez grzech pierworodny. Przez Chrzest święty Pan Bóg odnawia swój obraz w człowieku, przywracając mu utracone synostwo Boże.
Na początku stworzył Bóg niebo i ziemie. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność (rozciągała się) nad powierzchnią bezmiaru wód i (tylko) tchnienie Boga unosiło się nad tymi wodami. Wtedy to Bóg rzekł: «Niechaj stanie się światłość!» I stała się światłość. Bóg widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności; i nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I tak nastał wieczór i poranek – dzień jeden.
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj ono oddzieli na zawsze jedne wody od drugich!» Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody, które znalazły się pod sklepieniem, od wód, które pozostały nad sklepieniem; i gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem. I tak upłynął wieczór, a po nim poranek – dzień drugi.
A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech ukaże się sucha powierzchnia!» I gdy się tak stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg widząc, że były dobre, rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające ziarno, drzewa owocowe rodzące według swego gatunku owoce, w których są nasiona na ziemi». I stało się tak. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. Bóg widział, że były dobre. I tak upłynął wieczór i poranek – dzień trzeci.
A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie świecące nad sklepieniem nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I stało się tak: Bóg uczynił dwa duże ciała świecące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre. I tak upłynął wieczór i poranek – dzień czwarty.
Potem Bóg rzekł: «Niechaj zaroją się
wody żywymi istotami pływającymi i pełzającymi, a ptactwo niechaj lata nad
ziemią, pod sklepieniem nieba!» Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i
wszelkie istoty żywe pływające różnego rodzaju, którymi zaroiły o wody, oraz
wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg widząc, że były dobre,
pobłogosławił je tymi słowy: «Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście
zapełniały wody morskie, a ptactwo niechaj rozmnaża się na ziemi». I tak
upłynął wieczór i ranek – dzień piąty.
A wreszcie Bóg rzekł: «Uczyńmy człowieka na nasze wyobrażenie, podobnego nam, aby panował nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad cala ziemią i nad wszelkim płazem pełzającym po ziemi».
Tak stworzył Bóg człowieka na swe wyobrażenie, na wyobrażenie Boga go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym błogosławił im mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją wam poddaną; abyście panowali nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszelką istotą żywą, która chodzi po ziemi».
I rzekł Bóg: «Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie; dla was będą one na pokarm. A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i wszelkiego ptactwa powietrznego i dla wszelkiego płazu ziemnego, w którym jest pierwiastek życia, będzie na pokarm wszelka trawa zielona». I stało się tak. Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre. I tak upłynął wieczór i poranek – dzień szósty.
W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie ich zastępy stworzeń. A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym był pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.
Módlmy się. V. Klęknijmy. R. Wstańcie.
Boże, który w przedziwny sposób stworzyłeś człowieka, a jeszcze dziwniej odkupiłeś, spraw, prosimy, abyśmy siłą ducha opierali się powabom grzechu i zasłużyli osiągnąć wieczne radości. Przez Pana.
2 Lekcja, Wj 14:24-31; 15:1 Przejście przez Morze Czerwone było warunkiem wyzwolenia Izraelitów z niewoli egipskiej i wprowadzenia do Ziemi Obiecanej. Jest to zapowiedź Chrztu świętego, który wyzwala chrześcijan z jarzma szatana i wprowadza ich do Kościoła świętego.
W one dni: O czasie straży porannej spojrzał Pan ze słupa ognistego i z obłoku na wojsko Egipcjan i wprawił ich w zamieszanie: załamał koła ich wozów, tak że z trudem tylko posuwać się mogli. Rzekli więc Egipcjanie: «Uciekajmy przed Izraelem, albowiem Pan walczy w obronie ich przeciwko nam». I rzekł Pan do Mojżesza: «Wyciągnij rękę twoją na morze, by zawróciły wody na Egipcjan, na ich wozy i jezdnych!» A kiedy Mojżesz wyciągnął rękę ku morzu, zawróciło o wczesnym poranku na dawne miejsce, a uciekający Egipcjanie szli naprzeciw niemu. Tak pogrążył ich Pan w bałwanach morskich. Zawróciły wody i okryły wozy i jezdnych wszystkiego wojska faraonowego, które w pogoni (za Izraelem) weszło w morze; ani jeden z nich nie został. Synowie zaś Izraela szli po suchym dnie morza, a wody stanęły jak mur po prawej i po lewej ich stronie.
Pieśń Wj 15:1-2 Śpiewajmy Panu, bo bardzo się wsławił, konie i jeźdźców wtrącił w morze. Stał się wspomożycielem i obrońcą i wybawił mnie. V. On Bogiem moim, więc chwalić Go będę, Bogiem ojca mego, więc będę Go sławić. V. Pan wiedzie boje. PAN jest imię Jego.
Módlmy się. V. Klęknijmy. R. Wstańcie.
Wiemy, o Boże, że i w naszych czasach jaśnieją Twe pradawne cuda. Dla zbawienia wszystkich narodów działasz dzisiaj przez wodę odrodzenia to, co uczyniłeś dla jednego narodu wybawiając go mocą Swojej prawicy z egipskiej niewoli. Spraw, aby cała ludzkość weszła do liczby synów Abrahama i dostąpiła godności wybranego ludu izraelskiego. Przez Pana.
3 Lekcja, Iz 4:2-6 Ocalona z pogromu cząstka Izraela stała się wybraną winnicą Bożą. Przez cierpienia Bóg oczyścił winy narodu i otoczył go troskliwą opieką. Podobnie spośród ludzkości Pan Bóg wybiera członków swojego Kościoła, który jest dzisiaj wybraną winnicą Bożą.
W onym dniu będzie naród Pański okazałością i chwałą, a owoc ziemi zaszczytem i ozdobą dla tych, co ocaleją z Izraela. I stanie się: kto pozostanie na Syjonie i kto ostoi się w Jeruzalem, ten świętym będzie zwany, wszelki kto zapisany jest za życia w Jerozolimie.
Gdy Pan obmyje brudy córek Syjonu i oczyści Jeruzalem z przelanej krwi podmuchem sądu i podmuchem pożaru, wtedy nad całym miejscem góry Syjon i nad miejscem jej zgromadzeń stworzy Pan obłok w dzień, a dym i blask ognia płonący w nocy. Bo ponad wszystkim chwała będzie dachem ochronnym i namiotem, aby za dnia dać cień od skwaru i służyć za schron i ukrycie przed deszczem i burzą.
Pieśń Iz 5:1-2 Winnicę miał mój przyjaciel na urodzajnym wzgórzu. V. I skopał ją, i oczyścił z kamieni, i zasadził w niej winorośl wyborną, i pośrodku wieżę zbudował. V. I wykuł tam także tłocznię. Winnicą Pana Zastępów jest dom Izraela.
Módlmy się. V. Klęknijmy. R. Wstańcie.
Boże, Ty przez usta świętych Proroków objawiłeś wszystkim dzieciom swojego Kościoła, że na każdym miejscu Twego panowania zasiewasz dobre ziarno i pielęgnujesz wybrane latorośle; daj Twoim ludom, które nazwałeś winnicą i rolą, aby wykorzeniły ciernie i osty i przyniosły obfity plon. Przez Pana.
4 Lekcja, Pp 31:22-30 Do wszystkich gotujących się do Chrztu świętego i do wszystkich ochrzczonych kieruje Kościół św. ostatnie napomnienia Mojżesza, wzywającego lud, aby zachował wierność swojemu Bogu.
W one dni napisał Mojżesz pieśń i nauczył jej synów Izraela. A Pan przykazał Jozuemu, synowi Nuna, mówiąc: «Bądź mężny i pełen otuchy, ty bowiem wprowadzisz synów Izraelowych do ziemi, którą im obiecałem; a Ja będę z tobą». Kiedy więc Mojżesz spisał słowa tego prawa w księdze aż do końca, taki dał rozkaz lewitom, którzy nosili skrzynię przymierza Pańskiego: «Weźmijcie tę księgę i połóżcie ją obok skrzyni przymierza Pana, Boga waszego; niech tam będzie na świadectwo przeciwko tobie, Izraelu. Znam ja przecie upór twój i kark twój bardzo twardy. Jeżeli za mojego życia, gdy ciągle byłem z wami, buntowaliście się przeciw Panu, cóż dopiero będzie po mojej śmierci? Zawołajcie więc do mnie wszystkich waszych starszych z każdego pokolenia i nauczycieli: chcę wobec nich wygłosić te słowa i wezwać niebo i ziemię na świadectwo przeciwko wam. Wiem dobrze, iż po mojej śmierci będziecie czynić przewrotnie i wkrótce zejdziecie z drogi, którą wam wskazałem. Dlatego też w niedługim czasie spotkają was nieszczęścia, gdy będziecie postępować źle wobec Pana i drażnić Go robotą rąk waszych». Słuchało tedy całe zgromadzenie Izraela, a Mojżesz wygłosił słowa tej pieśni aż do końca.
Pieśń Pp 32:1-4 Słuchajcie, niebiosa, a będę mówił, niech słucha ziemia mowy ust moich. V. Niech spływa jak deszcz nauka moja
i niech zstąpią jak rosa słowa moje.
V. Klęknijmy. R. Wstańcie.
Boże, wielkości pokornych i mocy sprawiedliwych, Ty przez świętego sługę Swego Mojżesza chciałeś pouczyć Swój lud słowami świętej pieśni tak, aby to przypomnienie prawa stało się także dla nas nauką. Okaż Swą potęgę wszystkim narodom przez Ciebie usprawiedliwionym i obdarz je radością, łagodząc ich lęk. Odpuść im i zgładź wszystkie grzechy, aby zapowiedziana im kara zamieniła się w łaskę zbawienia.
|
||
|
Lekcja i Ewangelia na dzisiaj wg Kalendarza Tradycji Katolickiej |
||
|
LEKCJA - Lekcja, Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan, Kol 3:1-4 Bracia: Jeżeli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze jest, gdzie Chrystus siedzi po prawicy Boga. Starajcie się o to, co w górze jest, nie o to, co jest na ziemi. Umarliście bowiem, a życie wasze ukryte jest z Chrystusem w Bogu. Gdy ukaże się Chrystus, życie nasze, wtedy i wy ukażecie się razem z Nim w chwale. |
||
|
EWANGELIA - Ewangelii świętej według Mateusza, Mt 28: 1-7 A późno po szabacie, gdy świtało na pierwszy dzień tygodnia, przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto stało się wielkie trzęsienie ziemi. Anioł bowiem Pański zstąpił z nieba i przystąpiwszy odsunął kamień i usiadł na nim. I było wejrzenie jego jako błyskawica, a szaty jego jako śnieg. A z bojaźni przed nim przerazili się strażnicy i stali się jakoby umarli. A odpowiadając Anioł rzekł niewiastom: «Nie bójcie się wy. Wiem bowiem, że szukacie Jezusa, który był ukrzyżowany. Nie masz Go tu, albowiem zmartwychwstał, jako zapowiedział. Pójdźcie, a oglądajcie miejsce, gdzie Pan był złożony. I idąc śpiesznie, powiedzcie uczniom Jego, że zmartwychwstał i oto zdąża przed wami do Galilei: tam Go ujrzycie. Otom wam zapowiedział».
|
||
|
|
||
/zdjecia/klawisz_play.gif)