Św. Stanisława, Biskupa i Męczennika,
głównego Patrona Polski
1 KLASA - KOLOR CZERWONY
3 Niedziela po Wielkanocy
00:0000:00
Kazanie Ks. Konstantyna Najmowicza FSSPX
37
Św. Stanisław urodził się w
Szczepanowie (dzisiejsza diecezja tarnowska), w roku 1030. Po studiach w
Gnieźnie i w Paryżu został kapłanem i kanonikiem diecezji krakowskiej. W roku
1071 został biskupem Krakowa, który był już stolicą Polski. Jako gorliwy
pasterz wypominał nadużycia nawet królowi, Bolesławowi Śmiałemu. Gdy
napomnienia nie pomagały, św. Stanisław wyłączył króla ze społeczności
kościelnej. Oburzony król kazał zabić biskupa. Rozkaz ten wykonano 11
kwietnia 1079 roku, gdy św. Stanisław odprawiał Mszę świętą w kościele Św.
Michała na Skałce.
Św. Stanisław został kanonizowany w Asyżu 8 września 1253 roku. Relikwie jego
spoczywają w katedrze na Wawelu. Św. Stanisław jest głównym Patronem Polski.
Ginąc w obronie moralności katolickiej św. Stanisław stał się naśladowcą
Dobrego Pasterza, który daje życie za swoje owce (ewangelia).
Lekcja i
Ewangelia na dzisiaj
wg Kalendarza
Tradycji Katolickiej
LEKCJA - Czytanie z Listu Św. Pawła Apostoła do Hebrajczyków, Hbr
5:1-6
Bracia: Każdy arcykapłan, spośród ludzi wzięty, dla ludzi jest postanowiony w
tym, co do Boga należy, aby składał dary i ofiary za grzechy. Aby też mógł
współczuć z tymi, którzy są w nieświadomości i błędzie, ponieważ i on sam
poddany jest słabości. I dlatego tak za lud, jak i za siebie składać winien
ofiary za grzechy. A nikt niechaj się nie waży brać tej godności, chyba że
jest powołany przez Boga, jak Aaron. Toteż i Chrystus nie sam siebie
wywyższył, aby się stać najwyższym kapłanem, ale (wywyższył Go) Ten, który do
Niego powiedział: Tyś Synem moim, jam dziś zrodził Ciebie. Jako też na innym
miejscu mówi: Tyś jest kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.
EWANGELIA - według Św. Jana, J 10:11-16
Onego czasu: Rzekł Jezus do faryzeuszów: «Jam jest pasterz dobry. Dobry
pasterz życie swoje daje za owce swoje. Lecz najemnik i ten, kto nie jest
pasterzem, do którego nie należą owce, na widok zbliżającego się wilka
porzuca owce i ucieka, a wilk porywa i rozprasza owce. Najemnik zaś ucieka,
bo jest najemnikiem i nie troszczy się o owce.
Jam jest pasterz dobry; znam swoje i one mnie znają; jako mnie zna Ojciec, a
ja znam Ojca. I życie swoje oddaję za owce moje. I inne owce mam, które nie
są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i słuchać będą głosu mego, i
stanie się jedna owczarnia i jeden pasterz».
/zdjecia/klawisz_play.gif)