|
Urodzony w Toskanii około roku 1021
Hildebrand wstąpił do sławnego opactwa benedyktyńskiego w Cluny. Był doradcą
kilku papieży. W roku 1073 został wybrany papieżem i przyjął imię Grzegorza
VII. Przystąpił do reformy Kościoła zwalczając symonię, małżeństwa duchownych
i nadawanie urzędów kościelnych przez świeckich. Napotkał na opór cesarza
Henryka IV, z którym walczył aż do śmierci. Umarł na wygnaniu w Salerno 25
maja 1085 roku. Ostatnie jego słowa były: «Umiłowałem sprawiedliwość, a
nienawidziłem nieprawość, dlatego umieram na wygnaniu». Klęska św. Grzegorza
była pozorna. Jego zasady wkrótce przyjęły się w całym Kościele.
Wspomnienie św. Urbaba, Papieża i
Męczennika. Św. Urban rządził Kościołem w latach 222-230.
|
|
LEKCJA - Czytanie z Listu Św. Pawła Apostoła do Efezjan, Ef
4:7-13
Chrystus wraca do nieba otoczony rzeszą wiernych, których wyswobodził z
niewoli zła. Aby przedłużyć swoje dzieło Pan Jezus ustanowił Kościół i jego
hierarchię.
Bracia: Każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego.
Dlatego powiada (Pismo): Wstąpiwszy na wysokość wywiódł więźniów pojmanych i
ludzi darami obdarzył.
A cóż znaczy to, że wstąpił, jak tylko, że pierwej zstąpił był do niskości
ziemskich? Ten, który zstąpił, jest Tym samym, co wstąpił ponad wszystkie
nieba, aby napełnił wszystko.
I On ustanowił jednych apostołami, a drugich prorokami, innych ewangelistami,
a innych jeszcze pasterzami i doktorami ku doskonaleniu świętych w dziele
posługiwania, ku budowaniu ciała Chrystusowego. Aż wszyscy zejdziemy się w
jedności wiary i poznania Syna Bożego, stawszy się mężami doskonałymi na
miarę pełnego wzrostu dojrzałości Chrystusowej.
|
|
EWANGELIA - według Św. Jana, J 17:1-11
Ewangelia wyjęta jest ze wzruszającej
modlitwy, którą Zbawiciel zakończył mowę pożegnalną w Wieczerniku.
Onego czasu: Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: «Ojcze, nadeszła
godzina moja, wsław Syna Twego, aby i Syn Twój wsławił Ciebie. Jakoś mu dał
władzę nad każdym człowiekiem, aby wszystkich, których mu dałeś, obdarzył
życiem wiecznym. A to jest życie wieczne, aby poznali Ciebie, jedynego Boga
prawdziwego, i Tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa. Jam Ciebie wsławił na
ziemi, dokonałem dzieła, któreś mi zlecił, a teraz wsław mnie Ty, Ojcze, u
siebie samego tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, nim powstał świat.
Objawiłem imię Twoje ludziom, których mi dałeś ze świata: Twoimi byli i mnie
ich dałeś, a zachowali naukę Twoją. Teraz poznali, że wszystko, coś mi dał,
od Ciebie pochodzi, bo słowa, któreś mi dał, przekazałem im, a oni je
przyjęli i poznali, żem wyszedł od Ciebie, i uwierzyli, żeś Ty mnie posłał.
Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, lecz za tymi, których mi dałeś, bo
Twoimi są. I wszystko moje Twoim jest, a Twoje moim; w nich zostałem
wsławiony. Ja już nie jestem na świecie, ale oni są na świecie, a ja do
Ciebie idę».
|
/zdjecia/klawisz_play.gif)