|
Rocznica ustanowienia Najświętszego Sakramentu,
Wielki Czwartek, zbyt bliski jest męki i śmierci Chrystusa, aby można było
oddać się niezmąconej radości. Dlatego w pierwszy czwartek po zakończeniu
okresu Wielkanocnego zostało ustanowione specjalne święto, którego celem
jest okazanie wdzięczności Bogu za ustanowienie Najświętszego Sakramentu i za
wszystkie łaski, które nieustannie spływają z niego na Kościół. Do
ustanowienia święta Bożego Ciała przyczyniły się prośby św. Julianny z
Cornillon (zm. 1258). Na cały Kościół rozciągnął je papież Urban IV. Procesję dodano dopiero w XV wieku.
Teksty mszalne przypominają nam, że Eucharystia jest przede wszystkim ofiarą
uobecniającą krzyżową śmierć Pana Jezusa oraz pokarmem dusz podtrzymującym
nas w drodze do wiecznej ojczyzny. Eucharystia jest również najgłębszym
wyrazem jedności Kościoła. Kto godzi w jedność Kościoła, urąga Eucharystii.
|
|
LEKCJA - Czytanie z Listu Św. Pawła Apostoła do Koryntian, 1 Kor
11:23-29
Św. Paweł zapewnia nas, że udział we Mszy świętej jest «zwiastowaniem śmierci
Pańskiej».
Bracia: Ja bowiem otrzymałem od Pana co też wam podałem, że Pan Jezus tej
nocy, w której był wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy łamał i rzekł
«Bierzcie i jedzcie, to jest ciało moje, które za was będzie wydane: to
czyńcie ma moją pamiątkę». Także i kielich, po wieczerzy, mówiąc: «Ten
kielich jest Nowym Testamentem we krwi mojej. To czyńcie, ilekroć pić
będziecie, na pamiątkę moją». Ilekroć bowiem ten chleb pożywać, a kielich pić
będziecie, śmierć Pańską będziecie zwiastować, aż przybędzie. Tak więc
ktokolwiek by pożywał ten chleb albo pił kielich Pański niegodnie, winien
będzie ciała i krwi Pańskiej. Niechajże tedy doświadcza człowiek samego
siebie, a tak niechaj pożywa chleba tego i z kiclicha pije. Kto bowiem pożywa
i pije niegodnie, potępienie dla siebie pożywa i pije, nie bacząc na ciało
Pańskie.
|
|
EWANGELIA - według Św. Jana, J 6:56-59
Onego czasu: Rzekł Jezus rzeszom żydowskim: «Ciało moje prawdziwie jest
pokarmem, a krew moja prawdziwie jest napojem. Kto pożywa moje ciało i pije
moją krew, we mnie mieszka, a ja w nim. Jako mię posłał żyjący Ojciec – i ja
żyję dla Ojca, a kto pożywa mnie, i on żyć będzie dla mnie. To jest chleb,
który zstąpił z nieba. Nie jako ojcowie wasi spożywali mannę i pomarli. Kto
pożywa tego chleba, żyć będzie na wieki».
|
/zdjecia/klawisz_play.gif)