
Źródłem tajemnic Chrystusowych jest miłość ku Ojcu i
ku ludzkości. Symbolem miłości Słowa Wcielonego jest Jego przebite Serce.
Niestety, ludzkość odpłaca Zbawicielowi zapomnieniem, opuszczeniem i wzgardą.
Nakłada to na nas obowiązek wynagradzania. Obowiązek ten przypomniała światu
św. Małgorzata Maria Alacoque, zaszczycona w roku 1675 objawieniami
Najświętszego Serca. Święto Najświętszego Serca Jezusowego na prośby polskich
biskupów ustanowił papież Klemens XIII w roku 1765, a w roku 1856 papież Pius
IX rozciągnął je na cały Kościół. Papież Pius XI polecił odmawiać w tym dniu
akt zadośćuczynienia Najświętszemu Sercu Jezusowemu. We Mszy świętej
wysławiamy wielkość miłości Chrystusowej i wypraszamy sobie ducha
wynagrodzenia.
Msze o Najświętszym Sercu Pana Jezusa odprawia się także w pierwsze piątki
miesiąca w łączności z nabożeństwem wynagradzającym.
|
LEKCJA - Czytanie z ListuŚw. Pawła Apostoła do Efezjan, Ef
3:8-12, 14-19
Bracia: Mnie najmniejszemu ze wszystkich świętych została dana ta łaska, abym
poganom wieścił niedościgłe bogactwa Chrystusowe i oświecał wszystkich, na
czym polega ta tajemnica zakryta od wieków w Bogu, który wszystko stworzył.
(Dzięki niej) Księstwa i Moce na niebiosach poznają przez Kościół wieloraką
mądrość Bożą według odwiecznego przeznaczenia, które (Bóg) wypełnił w
Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim przez wiarę mamy ufność i śmiały
przystęp (do Boga).
Z tej to przyczyny zginam kolana przed Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa,
od którego bierze swe imię wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi, aby dał
wam według bogactw chwały swojej, a za sprawą Ducha Jego wzmocnić się
potężnie w wewnętrznego człowieka tak, aby przez wiarę Chrystus zamieszkał w
sercach waszych. A wy, umocnieni i ugruntowani w miłości, abyście wraz ze
wszystkimi świętymi pojąć mogli, jak ona jest rozległa i daleka, wzniosła i
głęboka, abyście też mogli poznać, jak miłość Chrystusa przewyższa wszelką
wiedzę, i (w ten sposób) byli napełnieni całą pełnością Bożą.
EWANGELIA - według Św. Jana, J 19:11-37
Onego czasu: Żydzi (ponieważ był to dzień Przygotowania), aby przez szabat
ciała nie zostały na krzyżu (albowiem on dzień szabatu był uroczysty),
prosili Piłata, aby im połamano nogi i zdjęto ich. Przyszli przeto żołnierze
i połamali nogi pierwszemu i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. A skoro
podeszli do Jezusa i zobaczyli, już umarł, nie łamali nóg Jego, ale jeden z
żołnierzy włócznią otworzył bok Jego, a natychmiast wypłynęła krew i woda.
A ten, który widział, dał świadectwo i prawdziwe jest świadectwo jego. I wie
on, że prawdę mówi, abyście i wy uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się
wypełniło Pismo: «Kości Jego łamać nie będziecie». A na innym miejscu mówi
Pismo: «Zobaczą, kogo przebodli».
|