Gdy zaczyna się jesienne zamieranie
przyrody, Kościół kieruje naszą myśl ku życiu wiecznemu. Świątynia, w której
się gromadzimy, jest symbolem nieba — domu Bożego, dlatego idziemy do niej z
radością (ant. na wejście, graduał). Tu otrzymujemy pouczenie o prawdach
Bożych oraz przyjmujemy sakramenty, przygotowujące nas na dzień przyjścia
Pańskiego (lekcja). W sakramencie Pokuty Chrystus oczyszcza duszę i wlewa w
nią nowe siły na pielgrzymowanie ku wieczności, które trwa bez przerwy, wśród
codziennych zajęć w domach i warsztatach pracy (ewangelia). Przez Eucharystię
Bóg daje nam udział w swoim Bóstwie, przedsmak niebieskiej chwały.
|
LEKCJA - Czytanie z Listu W. Pawła Apostoła do Koryntian, 1 Kor
1:4-8
Bracia: Dziękuję Bogu mojemu zawsze za was, za łaskę Bożą, która jest wam
dana w Chrystusie Jezusie, żeście się w Nim we wszystko wzbogacili, we
wszelkie słowo i we wszelką umiejętność. Jako że świadectwo Chrystusowe
utwierdzone jest pośród was. Tak, że wam na żadnej łasce nie zbywa, w
oczekiwaniu objawienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, który też umocni was aż
do końca bez winy, w dzień przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa.
EWANGELIA - według Św. Mateusza, Mt 9:1-8
Onego czasu: Jezus wstąpiwszy do łodzi przeprawił się i przybył do miasta
swego. I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. A widząc wiarę ich,
rzekł Jezus paralitykowi: «Ufaj, synu, odpuszczają ci się grzechy twoje». A
oto niektórzy z uczonych w Piśmie myśleli sobie: «On bluźni». Jezus zaś,
przeniknąwszy ich myśli, powiedział: «Czemuż źle myślicie w sercach waszych?
Cóż łatwiej jest powiedzieć: Odpuszczają ci się grzechy, czy też: wstań a
chodź? A żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc odpuszczania
grzechów», przeto rzecze do paralityka: «Wstań, weźmij łoże twoje i idź do
domu twego». I wstał, i poszedł do domu swego. Co widząc rzesze ulękły się i
oddały chwałę Bogu, który dał taką moc ludziom.
|