|
Św. Mikołaj był biskupem Miry w Azji
Mniejszej na początku IV wieku. Kult jego rozszerzył się na Zachodzie po
przeniesieniu relikwii do Bari w Italii. W działalności pasterskiej odznaczał
się miłosierdziem. Bóg wynagrodził jego gorliwość i miłość darem
czynienia cudów. Legenda głosi, że w nocy wrzucał jałmużnę do domów
potrzebujących. Stąd zwyczaj obdarowywania dzieci z okazji jego święta.
Wspomnienie 2 Niedziela Adwentu.
Syjon i Jerozolima to typy Kościoła katolickiego, «lud syjoński» — to
katolicy. Do nich i do całej ludzkości przychodzi Zbawiciel. Św. Paweł poucza
nas w lekcji o powszechności dzieła zbawienia, powołując się na proroctwo
Izajasza. Podobnie Chrystus Pan, odpowiadając na pytanie uczniów Jana
Chrzciciela stwierdza spełnienie się tego proroctwa. Zapowiedziane przez
Izajasza cuda mesjańskie spełniają się także w duchowy sposób mocą
Eucharystii. Przez swoje sakramenty Chrystus prowadzi nas ku nowej,
wiekuistej Jerozolimie. Nadzieja otrzymania łaski Zbawiciela i osiągnięcia
życia wiecznego jest podstawą naszej radości. Warto zwrócić uwagę na
początkowe słowa dzisiejszej lekcji: czytanie Pisma św. daje prawdziwe
zrozumienie dzieła Odkupienia i umacnia naszą nadzieję.
|
|
LEKCJA - Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do
Hebrajczyków, Hbr 13:7-17
Bracia: Pamiętajcie o przełożonych waszych, którzy wam głosili słowo Boże:
będąc świadkami końca ich życia naśladujcie ich wiarę. Jezus Chrystus wczoraj
i dziś, tenże sam i na wieki. Nie dajcie się zwodzić przeróżnym i obcym
naukom. Najlepszą bowiem rzeczą jest serca utwierdzać łaską, nie pokarmami,
które nie pomogły tym, co się o nie ubiegali.
Mamy ołtarz, z którego nie mają prawa jeść ci, co przybytkowi służą. Albowiem
ciała tych zwierząt, których krew wnosi arcykapłan do miejsca świętego,
palone są poza obozem. Dlatego też i Jezus, aby uświęcić lud przez własną
krew, poniósł śmierć za bramą miasta. Wynijdźmyż tedy do Niego za obóz, mając
udział w Jego zniewadze. Nie mamy bowiem tutaj miasta trwałego, ale
przyszłego szukamy.
Przez Niego więc zawsze składajmy Bogu ofiarę chwały, tj. owoc warg
wyznających imię Jego. A nie zapominajcie o dobroczynności i niesieniu sobie
wzajemnej pomocy, przez takie bowiem ofiary zasługę mamy u Boga. Bądźcie
posłuszni przełożonym waszym i ulegajcie im. Oni bowiem czuwają jako ci,
którzy za dusze wasze są odpowiedzialni.
EWANGELIA - według Św. Mateusza, Mt 25:14-23
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim tę przypowieść: «Człowiek pewien
odjeżdżając daleko, zwołał sługi swoje i oddał im majętność swoją. I jednemu
dał pięć talentów, a drugiemu dwa, a innemu jeden: każdemu według jego
zdolności. I wnet odjechał. A ten, który był wziął pięć talentów, poszedł i
zarabiał nimi, a zyskał drugie pięć. Podobnie i ten, który dwa otrzymał,
zyskał drugie dwa. Ale ten, który otrzymał był jeden, odszedłszy, zakopał go
w ziemi i skrył pieniądze pana swego.
A po długim czasie wrócił pan sług onych i począł rozliczać się z nimi. I
przystąpiwszy ten, który pięć talentów otrzymał, wręczył mu drugie pięć
talentów, mówiąc: Panie, dałeś mi pięć talentów, otom drugie pięć zyskał.
Rzekł mu pan jego: Dobrze, sługo prawy i wierny, żeś w małym był wierny, dam
ci władzę nad wieloma: wnijdź do wesela pana twego. Przystąpił też i ten,
który dwa talenty otrzymał, i rzekł: Panie, dałeś mi dwa talenty, otom zyskał
drugie dwa. Rzekł mu pan jego: Dobrze, sługo prawy i wierny, żeś w małym był
wierny, dam ci władzę nad wieloma: wnijdź do wesela pana twojego.»
|
/zdjecia/klawisz_play.gif)