|
Józef i Maryja szukają
schronienia Carl Rahl (1812-1865)
W pierwszych wiekach Kościoła w
dzisiejszą niedzielę odprawiano Mszę kończącą Wigilię suchedniową. Gdy
nabożeństwo sobotnie przełożono na rano, ułożono na niedzielę formularz
mszalny, który powtarza myśli liturgii Suchych Dni.
Nadchodzi chwila wypełnienia się proroctw. Wkrótce Maryja powije oczekiwanego
Zbawiciela. W antyfonie na ofiarowanie sławimy Ją i Jej Syna. W ewangelii
czytamy wezwanie, aby gotować drogi Panu. Prorok, przepowiadający przyjście
Odkupiciela, i św. Jan Chrzciciel, bezpośrednio poprzedzający Jego
wystąpienie, głoszą odwieczną potrzebę pokuty. Abyśmy dobrze mogli
wykorzystać łaski Bożego Narodzenia powinniśmy się do tego święta
przygotować. Musimy prostować drogę Pańską do naszej duszy. Chrystus
nadchodzi jako Zbawiciel, ale nadejdzie również jako S ędzia.
WIELKIE ANTYFONY - 20 grudnia
IV Antyfona O Clavis
O Clavis David, et sceptrum domus
Israel; qui áperis, et nemo claudit; claudis, et nemo áperit: veni et educ
vinctum de domo cárcerís, sedéntem in ténebris et umbra mortis.
O Kluczu Dawida i Berło domu Izraela,
Ty który otwierasz a nikt zamknąć nie zdoła, zamykasz a nikt nie otworzy,
przyjdź i wyprowadź z więzienia człowieka pogrążonego w cieniu śmierci.
|
|
LEKCJA - czytanie z Listu Św. Pawła Apostoła do Koryntian, 1 Kor
4:1-5
Bracia: Tak niechaj każdy nas uważa za sługi Chrystusa i włodarzy Bożych
tajemnic. A od włodarzy żąda się tego, aby każdy z nich okazał się wiernym.
Wszakże co do mnie, najmniejsza to rzecz, czy będę przez was sądzony, czy
przez sąd ludzki, nawet zresztą samego siebie nie sądzę. Do niczego się
bowiem nie poczuwam, ale przez to nie jestem usprawiedliwony, gdyż sędzią
moim jest Pan. Przeto nie sądźcie przed czasem, aż przyjdzie Pan, który
ujawni to, co kryje się w ciemności, i objawi zamysły serc: a wtedy każdy
znajdzie pochwałę u Pana.
EWANGELIA - według Łukasza, Łk 3:1-6
Roku piętnastego panowania Tyberiusza, gdy Piłat Poncjusz zarządzał Judeą i
Herod był tetrarchą Galilei, a Filip, brat jego, tetrarchą Iturei i krainy
Trachonickiej, gdy Lizaniasz był tetrarchą Abileny, za najwyższych kapłanów
Annasza i Kajfasza stało się słowo Pańskie do Jana, Zachriaszowego syna, na
pustyni. I przyszedł do całej krainy Jordanu, głosząc chrzest pokuty na
odpuszczenie grzechów; jako napisano w księdze mów Izajasza proroka: «Głos
wołającego na pustyni: gotujcie drogę Pańską, torujcie ścieżki Jego. Wszelka
dolina będzie wypełniona i każda góra i wzniesienie zniżone będą. Krzywe
drogi staną się proste, a ostre wygładzone będą i każdy człowiek ujrzy
zbawienie Boże».
|
/zdjecia/klawisz_play.gif)