|
«Obchodzimy dzień święty, wsławiony
trzema cudami: dzisiaj gwiazda przywiodła Mędrców do żłóbka, dzisiaj na
godach woda przemieniła się w wino, dzisiaj Chrystus chciał być ochrzczony w
Jordanie przez Jana, aby nas zbawić» (antyfona do Magnificat). W dzisiejszym
dniu czcimy objawienie się Boga w widzialnej postaci. Wcielony Bóg objawił
się poganom w osobach Mędrców, narodowi wybranemu przy chrzcie w Jordanie i
swoim uczniom przez cud dokonany w Kanie Galilejskiej. Kościół Wschodni
kładzie główny nacisk na drugą z tych tajemnic, Kościół Zachodni wspomina
dzisiaj przede wszystkim hołd Mędrców ze Wschodu, a wspomnieniu chrztu Pana
Jezusa poświęca osobne święto 13 stycznia. Dopełnienie obu świąt stanowi
liturgia drugiej niedzieli po Objawieniu, w której wspomina się cud w Kanie
Galilejskiej.
Oficjalna nazwa święta brzmi Epifania. Terminem tym Grecy określali uroczysty
wjazd władcy. Święcimy dzisiaj przybycie na ziemię wielkiego Króla, którego
panowanie ogarnia nie tylko wszystkie kraje, ale cały wszechświat. Chrystus
Król nawiedza dzisiaj swój Kościół — wiekuistą Jerozolimę, obdarzając ją
skarbami łaski. Do Kościoła powołane są wszystkie narody. Cała tradycja
chrześcijańska widzi w Mędrcach ze Wschodu pierwociny narodów pogańskich. Za
nimi w bramy Kościoła Chrystusowego wchodzą coraz to nowe ludy. W ten sposób
spełnia się proroctwo Izajasza, które czytamy dziś w lekcji mszalnej.
Powołanie do wiary zawiera w sobie powołanie do świętości. Bóg obdarzył nas
światłem wiary, «abyśmy stali się uczestnikami dziedzictwa Świętych w
światłości». Modlimy się dzisiaj o wierność naszemu powołaniu, która ma nas
doprowadzić do oglądania Boga (kolekta).
Dary Mędrców mają znaczenie symboliczne. Oznaczają godność królewską
Chrystusa (złoto), wypływającą z połączenia się natury ludzkiej (mirra) z
Boską (kadzidło). Dlatego wyobrażają one samego Zbawiciela.
W kościołach poświęca się dzisiaj te dary oraz kredę przeznaczoną do
oznaczenia drzwi domów inicjałami trzech Mędrców i datą roku. Zwyczaj ten
wiąże się z obrzędem ogłaszania w dniu dzisiejszym świąt ruchomych. W
pierwsze święto roku cywilnego w katedrach i głównych kościołach po
odśpiewaniu ewangelii kantor ogłasza daty niedziel i świąt okresu
wielkanocnego.
Domy chrześcijańskie również otwierają się w tym czasie na przybycie
wielkiego Króla. Kapłani nawiedzają rodziny chrześcijańskie, przynosząc im
błogosławieństwo Boże.
W niektórych kościołach w wigilię Objawienia Pańskiego poświęca się
uroczyście wodę na pamiątkę chrztu Pana Jezusa w Jordanie. Obrzęd ten
pochodzi z Kościoła Wschodniego, w którym udzielano w to święto Chrztu
świętego, podobnie jak na Wielkanoc.
|
|
LEKCJA - Czytanie z Księgi Proroka Izajasza, Iz 60:1-6
Jerozolima jest typem Kościoła katolickiego, do którego garną się wszystkie
narody, otrzymując światło prawdziwej wiary.
Powstań, Jeruzalem, i rozbłyśnij jasnością, bo przybywa światłość twoja i chwała
Pańska wzeszła nad tobą. Bo oto ciemności okryją ziemię i mrok narody, nad
tobą zaś wzejdzie Pan i ujrzą w tobie Jego chwałę. I będą poganie chodzić w
świetle twoim, a królowie w blasku twego wschodu. Podnieś wokoło twe oczy, a
oglądaj: wszyscy ci zgromadzili się, do ciebie przybyli. Synowie twoi z
daleka przybędą, a córki twoje z boku powstaną. Wtedy ujrzysz i promieniować
będziesz radością. Zadziwi się i rozszerzy twe serce, gdy zwróci się ku tobie
bogactwo morza, moc pogan do ciebie przybędzie. Niby potop przykryje cię
mnóstwo wielbłądów, dromaderów z Madianu i Efy. Wszyscy z Saby przybędą,
przynosząc złoto i kadzidło i głosząc chwałę Panu.
|
|
EWANGELIA - według Św. Mateusza, Mt 2:1-12
Gdy się tedy narodził Jezus w Betlejem Judzkim za dni króla Heroda: oto
przybyli Mędrcy ze Wschodu do Jerozolimy mówiąc: «Gdzie jest on Król
żydowski, który się narodził? Albowiem ujrzeliśmy gwiazdę Jego na wschodzie i
przybyliśmy pokłonić się Jemu». A usłyszawszy to król Herod zatrwożył się i
cała Jerozolima z nim.
I zebrawszy wszystkich przedniejszych
kapłanów i nauczycieli ludu, dowiadywał się od nich, gdzie się miał Chrystus
narodzić. A oni mu rzekli: «W Betlejem judzkim; bo tak jest napisane przez Proroka:
I ty Betlejem, ziemio judzka, żadną miarą nie jesteś najmniejsze między
książętami judzkimi, albowiem z ciebie wynijdzie wódz, który by rządził ludem
moim izraelskim». Wtedy Herod, wezwawszy potajemnie Mędrców, dokładnie
dowiedział się od nich o czasie gwiazdy, która im się ukazała. A odsyłając
ich do Betlejem, rzekł: «Idźcie, a wywiadujcie się pilnie o Dzieciątku, a gdy
znajdziecie, oznajmijcie mi, abym i ja przybywszy pokłonił się Jemu».
Oni tedy po wysłuchaniu króla ruszyli
w drogę. A oto gwiazda, którą byli widzieli na wschodzie, wyprzedzała ich, aż
zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. A ujrzawszy gwiazdę
uradowali się radością bardzo wielką. I wszedłszy w dom znaleźli dziecię z
Maryją, Matką Jego (tu się przyklęka) i upadłszy, pokłonili się Jemu. A
otworzywszy skarby swe, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A
otrzymawszy odpowiedź we śnie, aby nie wracali do Heroda, inną drogą
powrócili do krainy swojej.
|
/zdjecia/klawisz_play.gif)