W Nowy Rok kończy się obchód świąt
Bożego Narodzenia. Powtarzając śpiewy mszalne z trzeciej Mszy Bożego
Narodzenia, jeszcze raz dziękujemy za przyjście Syna Bożego, który jest
królem ludzkości. Wspominamy również obrzezanie Pańskie. W ósmym dniu po
Bożym Narodzeniu poddano Dziecię Jezus obrzezaniu nakazanemu przez Boga
członkom narodu wybranego. Przy tym bolesnym obrzędzie Chrystus wylał
pierwociny krwi za nasze zbawienie. Jego cierpienie odbiło się w sercu Matki,
która kiedyś będzie towarzyszyła Jego ofierze pod krzyżem. Kolekta
dzisiejszej Mszy i antyfony brewiarzowe sławią Jej Boskie Macierzyństwo.
Oktawę Bożego Narodzenia Kościół obchodzi w uroczysty sposób, aby uświęcić
początek roku cywilnego. W słowach lekcji mszalnej znajdujemy program na nowy
rok: żyć mamy rozsądnie, sprawiedliwie i pobożnie, czerpiąc siły z łaski
Zbawiciela i oczekując Jego powrotu na końcu czasów.
|
LEKCJA - Czytanie z Księgi Proroka Izajasza, Iz 60:1-6
Jerozolima jest typem Kościoła
katolickiego, do którego garną się wszystkie narody, otrzymując światło
prawdziwej wiary.
Powstań, Jeruzalem, i rozbłyśnij jasnością, bo przybywa światłość twoja i
chwała Pańska wzeszła nad tobą. Bo oto ciemności okryją ziemię i mrok narody,
nad tobą zaś wzejdzie Pan i ujrzą w tobie Jego chwałę. I będą poganie chodzić
w świetle twoim, a królowie w blasku twego wschodu. Podnieś wokoło twe oczy,
a oglądaj: wszyscy ci zgromadzili się, do ciebie przybyli. Synowie twoi z
daleka przybędą, a córki twoje z boku powstaną. Wtedy ujrzysz i promieniować
będziesz radością. Zadziwi się i rozszerzy twe serce, gdy zwróci się ku tobie
bogactwo morza, moc pogan do ciebie przybędzie. Niby potop przykryje cię
mnóstwo wielbłądów, dromaderów z Madianu i Efy. Wszyscy z Saby przybędą,
przynosząc złoto i kadzidło i głosząc chwałę Panu.
|
EWANGELIA - według Św. Mateusza, Mt 2:1-12
Gdy się tedy narodził Jezus w Betlejem
Judzkim za dni króla Heroda: oto przybyli Mędrcy ze Wschodu do Jerozolimy
mówiąc: «Gdzie jest on Król żydowski, który się narodził? Albowiem ujrzeliśmy
gwiazdę Jego na wschodzie i przybyliśmy pokłonić się Jemu». A usłyszawszy to
król Herod zatrwożył się i cała Jerozolima z nim. I zebrawszy wszystkich
przedniejszych kapłanów i nauczycieli ludu, dowiadywał się od nich, gdzie się
miał Chrystus narodzić. A oni mu rzekli: «W Betlejem judzkim; bo tak jest
napisane przez Proroka: I ty Betlejem, ziemio judzka, żadną miarą nie jesteś
najmniejsze między książętami judzkimi, albowiem z ciebie wynijdzie wódz,
który by rządził ludem moim izraelskim». Wtedy Herod, wezwawszy potajemnie
Mędrców, dokładnie dowiedział się od nich o czasie gwiazdy, która im się
ukazała. A odsyłając ich do Betlejem, rzekł: «Idźcie, a wywiadujcie się
pilnie o Dzieciątku, a gdy znajdziecie, oznajmijcie mi, abym i ja przybywszy
pokłonił się Jemu». Oni tedy po wysłuchaniu króla ruszyli w drogę. A oto
gwiazda, którą byli widzieli na wschodzie, wyprzedzała ich, aż zatrzymała się
nad miejscem, gdzie było Dziecię. A ujrzawszy gwiazdę uradowali się radością
bardzo wielką. I wszedłszy w dom znaleźli dziecię z Maryją, Matką Jego (tu
się przyklęka) i upadłszy, pokłonili się Jemu. A otworzywszy skarby swe,
ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy odpowiedź we śnie,
aby nie wracali do Heroda, inną drogą powrócili do krainy swojej.
|