|
MARZEC
15
Wtorek
-----------------------
74 / 291
|
Feria Wielkiego Postu
3 KLASA - KOLOR
FIOLETOWY
Wsp. Św. Klemensa Marii Dworzaka, Wyznawcy
|
|
|
Szukanie Boga musi się oprzeć na
cnotach pokory i ufności. Brakiem tych cnót grzeszyli faryzeusze (ewangelia).
Natomiast wdowa z Sarepty okazała heroiczne posłuszeństwo Prorokowi i ufność
Bogu (lekcja).
W modlitwach mszalnych wyznajemy wiarę, że nasze uświęcenie jest dziełem Boga
(kolekta, sekreta, pokomunia), i ufność w pomoc Jego łaski (antyfona na
wejście, graduał, antyfona na komunię).
Wspomnienie Św. Klemensa Marii
Dworzaka (Hofbauera).
Św. Klemens urodził się w r. 1751 na
Morawach. Pracował w różnych zawodach. W r. 1784 wstąpił do zgromadzenia
Redemptorystów. Został wysłany do Warszawy, w której przez dwadzieścia jeden
lat gorliwie pracował nad zbawieniem dusz. Wygnany z Warszawy udał się do
Wiednia, gdzie prowadził podobną działalność aż do śmierci, która nastąpiła
15 III 1820 r. Św. Klemens odznaczał się wielką stałością w postanowieniach i
bezgraniczną ufnością w pomoc Bożą, które czerpał z Eucharystii.
Msza wspólna nr 22 Iustus ut palma
|
|
LEKCJA - Czytanie z Księgi Królewskiej, 1 Krl 17:8-16
W one dni: Stało się słowo Pańskie do Eliasza Tesbitczyka mówiąc: «Wstań a
idź do Sarepty Sydończyków, i będziesz tam mieszkał, bom tam rozkazał
niewieście wdowie, aby cię żywiła». Wstał i poszedł do Sarepty. A gdy
przyszedł do bramy miejskiej, ukazała mu się niewiasta wdowa, zbierająca
drewna, i zawołał na nią, i rzekł do niej: «Daj mi trochę wody w naczyniu,
żebym się napił». A gdy ona szła, aby przynieść, zawołał za nią mówiąc:
«Przynieś proszę i skibkę chleba w ręce twojej». Ona odpowiedziała: «Żyje
Pan, Bóg twój, że nie mam chleba, jeno tyle mąki w garncu, ile się w garści
zmieścić może, i troszkę oliwy w bańce; oto zbieram dwa drewna, żebym weszła
i uczyniła go sobie i synowi swemu, żebyśmy zjedli i pomarli». Rzekł do niej
Eliasz: «Nie bój się, ale idź i uczyń, jakoś rzekła; wszakże mnie pierwej
uczyń z tej trochy mąki chleb podpłomny mały i przynieś do mnie, a sobie i
synowi swemu potem uczynisz. A to mówi Pan, Bóg Izraelów: Garniec mąki nie
ustanie ani bańki oliwy nie ubędzie aż do dnia, którego Pan da deszcz na
ziemię». Ona poszła i uczyniła według słowa Eliaszowego; i jadł on i ona, i
dom jej. I od owego dnia garniec mąki nie ustał i bańki oliwy nie ubyło
według słowa Pańskiego, które rzekł przez usta Eliasza.
|
|
EWANGELIA - według Św. Mateusza, Mt 23:1-12
Onego czasu rzekł Jezus do rzesz i do uczniów swoich, mówiąc: «Na stolicy
Mojżeszowej zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Wszystko tedy, cokolwiek
by wam powiedzieli, zachowujcie i czyńcie, ale według uczynków ich nie postępujcie:
mówią bowiem, a nie czynią. Bo wiążą ciężkie i nieznośne brzemiona i
nakładają na barki ludzkie, a palcem swym nie chcą ich ruszyć. Wszystkie też
sprawy swe czynią, aby byli widziani od ludzi. Powiększają bowiem filakterie
swe i wydłużają kraj szat swoich. Chętnie też zajmują pierwsze miejsca na
ucztach i w synagogach, a lubią pozdrowienia na rynku i aby ich ludzie Rabbi
nazywali. Wy zaś nie chciejcie, by was nazywano nauczycielami, albowiem jeden
jest Nauczyciel wasz, a wy wszyscy braćmi jesteście. Ani ojcem nie nazywajcie
nikogo na ziemi, jeden jest bowiem Ojciec wasz, który jest w niebiesiech. Ani
się nie nazywajcie nauczycielami, jeden jest bowiem Nauczyciel wasz,
Chrystus. Kto większy między wami, sługą waszym będzie. A kto by się wywyższał,
będzie poniżony, a kto by się uniżał, wywyższony będzie».
|
/zdjecia/klawisz_play.gif)