
Stacja odbywa się w najstarszym
mariańskim kościele Rzymu, w którym spoczywa Polak, biskup warmiński,
kardynał Stanisław Hozjusz (zm. 1579).
Czytania dzisiejszej Mszy wskazują dwie drogi: drogę zbawienia i drogę
potępienia. Ufność w Bogu i miłość wiodą do zbawienia, pycha i
samolubstwo prowadzą na zatracenie.
|
LEKCJA - Czytanie z Księgi Proroka Jeremiasza, Jer 17:5-10
To mówi Pan Bóg: Przeklęty człowiek,
który ufa w człowieku i czyni ciało ramieniem swoim, a od Pana odstępuje
serce jego. Bo będzie jak wrzos na puszczy i nie ujrzy, gdy przyjdzie dobro,
ale będzie mieszkał w suchości na puszczy w ziemi słonej i niemieszkalnej.
Błogosławiony mąż, który ufa w Panu i
będzie Pan ufaniem jego. I będzie jak drzewo, które przesadzają nad wodami,
które ku wilgoci puszcza korzenie swoje; a nie będzie się bało, gdy przyjdzie
gorąco, i będzie liść jego zielony, a czasu posuchy nie będzie się
trapić i nigdy nie przestanie czynić owocu. Zawiłe jest serce wszystkich i
niewybadane; kto je pozna; ja, Pan, badający serca i doświadczający nerek,
który daje każdemu według drogi jego i według owocu wynalazków jego, mówi Pan
wszechmogący.
|
EWANGELIA - według Św. Łukasza, Łk 6:19-31
Onego czasu rzekł Jezus do
faryzeuszów: Był człowiek pewien bogaty, który przyodziewał się w purpurę i
bisior i codziennie ucztował wystawnie. I był żebrak pewien, imieniem Łazarz,
który leżał u bramy jego, pokryty wrzodami. A pragnął nasycić się odrobinami,
które spadły ze stołu bogacza, a nikt mu nie dawał; tylko psy przychodziły i
lizały wrzody jego.
I stało się, że umarł żebrak i Aniołowie ponieśli go na łono Abrahama. Umarł
też i bogacz i pogrzebany był w piekle. A cierpiąc męki podniósł oczy swoje i
ujrzał w oddali Abrahama i Łazarza na łonie jego. A wołając, rzekł: «Ojcze
Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył w wodzie koniec
palca swego i zwilżył język mój, bo cierpię męki w tym płomieniu». I rzekł my
Abraham: «Synu, wspomnij, żeś za życia swego otrzymał dobro, podobnie jak Łazarz
zło. Teraz on doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A oprócz tego wszystkiego
między nami a wami otchłań wielka utwierdzona jest, aby ci, którzy by chcieli
stąd przejść do was, nie mogli, ani też stamtąd tutaj się przeprawić». I
rzekł: «Proszę cię tedy, ojcze, abyś wysłał go do domu ojca mego, mam
bowiem pięciu braci, aby ich przestrzegł, żeby i oni nie dostali się na
to miejsce mąk». I rzekł mu Abraham: «Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich
słuchają». A on rzekł: «Nie, ojcze Abrahamie, ale gdyby kto z umarłych
poszedł do nich, będą pokutę czynili». I rzekł mu: «Jeżeli nie słuchają
Mojżesza i Proroków, nawet choćby kto z martwych powstał, nie uwierzą».
|