|
W dniu dzisiejszym zapraszano wiernych
na pierwszy egzamin katechumenów w najbliższą środę. Czytania Mszy świętej
odnoszą się do Chrztu. Syryjczyk Naaman, cudownie uleczony z trądu przez
kąpiel w Jordanie, to obraz tych pogan, którzy przez Chrzest wchodzą do
Kościoła i stają się dziedzicami przywilejów narodu wybranego.
Wspomnienie Św. Benedykta, Opata.
Św. Benedykt urodził się w Nursji
około roku 480. Rozpoczął studia w Rzymie, lecz idąc za głosem łaski Bożej
przerwał je i usunął się na pustkowie w Subiaco. Przez dwa lata wiódł życie
pustelnicze. Gdy zaczęli gromadzić się koło niego uczniowie, założył w
okolicy dwanaście małych klasztorów. Później przeniósł się na Monte Cassino i
w r. 529 założył tam klasztor, który stał się kolebką zakonu. Na Monte
Cassino św. Benedykt napisał regułę, która do dzisiaj stanowi podstawę ascezy
Benedyktynów, Cystersów, Trapistów, Sylwestrynów, Oliwetanów i Walombrozjanów
oraz licznych zgromadzeń żeńskich. Ze względu na rolę, jaką klasztory
benedyktyńskie spełniły w Europie, nazywa się św. Benedykta ojcem kultury
zachodniej. Św. Benedykt zmarł 21 marca 547 r. na Monte Cassino. Msza o
świętym Opacie została ułożona na jego święto. Dopiero później stała się Mszą
wspólną.
|
|
LEKCJA - Czytanie z Księgi Królewskiej, 4 Krl 5:1-15
Oczyszczenie Naamana z trądu w wodach Jordanu to obraz oczyszczenia duszy w
wodzie Chrztu świętego.
W one dni: Naaman, hetman króla syryjskiego, był mężem wielkim u pana swego i
wysoko cenionym; przezeń bowiem dał Pan wybawienie Syrii; a był to mąż mężny
i bogaty, ale trędowaty. A z Syrii wyszli byli łotrzyki i pojmali z ziemi
izraelskiej dzieweczkę malutką; była ona na posłudze u żony Naamanowej, i
rzekła do pani swojej: «Oby to pan mój był u proroka, który jest w Samarii!
Pewnie by by go uzdrowił od trądu, który ma». Wszedł tedy Naaman do pana
swego i powiedział mu mówiąc: «Tak a tak mówiła dzieweczka z ziemi
izraelskiej». I rzekł mu król syryjski: «Jedźże, a poślę list do króla
izraelskiego».
A gdy pojechał i wziął z sobą dziesięć talentów srebra i sześć tysięcy
złotych, i dziesięć szat na zmianę, przyniósł list do króla izraelskiego w te
słowa: «Gdy otrzymasz ten list, wiedz, iżem posłał do ciebie Naamana, sługę
mego, abyś go uzdrowił od trądu jego». A gdy król izraelski list przeczytał,
rozdarł szaty swe i rzekł: «Czym to ja jest Bóg, żebym mógł zabić i ożywić,
iż ten posłał do mnie, abym uzdrowił człowieka od trądu jego? Przypatrzcie
się a obaczcie, że zaczepki szuka przeciw mnie».
Gdy to usłyszał Elizeusz, mąż Boży, że król izraelski rozdarł szaty swoje,
posłał do niego mówiąc: «Czemużeś rozdarł szaty swe? Niech przyjdzie do mnie,
a niech wie, że jest prorok w Izraelu». Przyjechał tedy Naaman z końmi i
wozami i stanął u drzwi domu Elizeuszowego. I wysłał do niego Elizeusz
posłańca mówiąc: «Idź i obmyj się siedemkroć w Jordanie, a wróci się zdrowie
ciału twemu i będziesz oczyszczony». Naaman rozgniewany odchodził mówiąc:
«Mniemałem, że wynijdzie do mnie i stojąc wzywać będzie imienia Pana, Boga
swego, i dotknie ręką swą miejsca trądu, i uzdrowi mię. Czyż nie lepsze są
Amana i Farfar, rzeki Damaszku, niźli wszystkie wody izraelskie, żebym się w
nich obmył i był oczyszczony?» Gdy tedy się obrócił i odjeżdżał gniewny,
przystąpili do niego słudzy jego i rzekli mu: «Ojcze, chociażby był wielką
rzecz Prorok powiedział, zaiste musiałbyś uczynić; jako daleko więcej, że
teraz rzekł: Obmyj się, a będziesz oczyszczony?» Poszedł i obmył się w
Jordanie siedemkroć według mowy męża Bożego, i naprawiło się ciało jego jak
ciało dziecięcia malutkiego, i był oczyszczony. A wróciwszy się do męża
Bożego ze wszystkim swym pocztem, przyszedł i stanął przed nim, i rzekł:
«Prawdziwiem poznał, że nie masz innego Boga na wszystkiej ziemi, jeno tylko
w Izraelu».
|
|
EWANGELIA - według Św. Łukasza, Łk 4:23-30
Onego czasu rzekł Jezus do faryzeuszów: «Pewnie mi powiecie ową przypowieść:
„Lekarzu, ulecz samego siebie”. Jako wielkie rzeczy, słyszeliśmy, żeś czynił
w Kafamaum, uczyńże też i tu, w ojczyźnie swojej».
I rzekł: «Zaprawdę powiadam wam, że żaden prorok nie jest mile przyjęty w
ojczyźnie swojej. Prawdziwie powiadam wam, że choć wiele wdów było w Izraelu
za czasów Eliasza, gdy niebo się zamknęło na lat trzy i sześć miesięcy, i był
głód wielki na całej ziemi, do żadnej z nich nie był posłany Eliasz, jeno do
owdowiałej niewiasty w Sarepcie sydońskiej. I wielu było trędowatych w
Izraelu za Elizeusza proroka, ale żaden z nich nie był oczyszczony, jeno
Naaman Syryjczyk».
A słysząc to, wszyscy w synagodze zapałali gniewem. I powstali, i wyrzucili
Go poza miasto, i wywiedli Go na sczyt góry, na której miasto ich było
wzniesione, aby Go strącić. A On przeszedłszy pośród nich, oddalił się.
|
/zdjecia/klawisz_play.gif)