
Jezus Chrystus, Arcykapłan Nowego
Testamentu, gotuje się do złożenia ofiary krzyżowej. Antyfona na wejście,
graduał, traktus i antyfona na komunię — to Jego modlitwa w obliczu
nadchodzącej męki. W lekcji św. Paweł poucza nas o charakterze śmierci
Zbawiciela, która jest jedyną i wieczystą ofiarą Nowego Testamentu. W
ewangelii słyszymy z ust Jezusa wyznanie Bóstwa. Podobne wyznanie powtórzone
w uroczystej formie przed Sanhedrynem stało się bezpośrednim powodem skazania
Zbawiciela na śmierć.
|
LEKCJA - Czytanie z Listu Św. Pawła Apostoła do Hebrajczyków, Hbr
9:11-15
Ofiara Chrystusa, która zastąpiła ofiary Starego Testamentu, ma wartość
nieskończoną i wystarcza do odkupienia wszystkich grzechów ludzkości.
Bracia: Chrystus stawszy się najwyższym Kapłanem dóbr przyszłych przez wyższy
i doskonalszy, a nie ręką uczyniony, to jest nie z tego świata przybytek, i
nie przez krew kozłów albo cielców, lecz przez własną Krew wszedł raz do
miejsca Świętego dokonawszy wiecznego Odkupienia.
Jeśli bowiem pokropienie krwią kozłów i wołów i posypanie popiołem z jałowicy
poświęcało skalanych ku oczyszczeniu ciała, jakoż daleko więcej Krew
Chrystusa, który przez Ducha Świętego samego siebie bez skazy ofiarował Bogu,
oczyści sumienie nasze od uczynków martwych abyśmy służyli Bogu żyjącemu!
I dlatego jest pośrednikiem nowego przymierza, żeby przez śmierć poniesioną
na odkupienie przestępstw popełnionych za przymierza pierwszego, wezwani
posiedli obiecane im dziedzictwo wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
|
EWANGELIA - według Św. Jana, J 8:46-59
Onego czasu: Mówił Jezus rzeszom żydowskim: «Kto z was dowiedzie mi grzechu?
Jeśli wam prawdę mówię, czemu mi nie wierzycie? Kto z Boga jest, słów Bożych
słucha, wy dlatego nie słuchacie, że z Boga nie jesteście».
Odpowiedzieli tedy żydzi i rzekli Mu:
«Czyż nie słusznie mówimy, że jesteś
Samarytaninem i czarta masz?» Odpowiedział Jezus: «Ja czarta nie mam, ale
oddaję cześć Ojcu memu, a wyście mnie znieważyli. Ja nie szukam własnej
chwały, ale jest ktoś, który szuka i sądzi. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam,
jeśli kto zachowa naukę moją, nie zazna śmierci na wieki».
Tedy Mu rzekli żydzi:
«Teraz poznaliśmy, że czarta masz.
Abraham umarł i Prorocy, a ty mówisz: Jeśliby kto zachował naukę moją, nie
zazna śmierci na wieki. Czyżeś Ty większy od ojca naszego Abrahama, który
umarł? Nawet Prorocy pomarli. Za kogo się uważasz?» Odpowiedział Jezus:
«Jeśli ja sam siebie chwalę, chwała moja niczym nie jest. Ale jest Ojciec
mój, który mnie uwielbia i o którym wy powiadacie, że jest Bogiem waszym, a
nie poznaliście Go. Ale ja Go znam i jeślibym powiedział, że Go nie znam,
byłbym podobnym wam kłamcą. Ale znam Go i nauki Jego strzegę. Abraham, ojciec
wasz, z radością wyglądał dnia mojego, a ujrzał i uweselił się».
Rzekli tedy żydzi do Niego: «Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama
widziałeś?» Rzekł im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, pierwej nim
Abraham był, jam jest».
Porwali tedy kamienie, by rzucić na Niego, a Jezus ukrył się i wyszedł ze
świątyni.
|