MAJ

17

Wtorek

----------------------
137 / 228

Wigilia Wniebowstąpienia Pańskiego

3 KLASA - KOLOR BIAŁY

Wspomnienie Św. Paschalisa Baylon, Wyznawcy

Św. Paschalis urodził się w Aragonii w roku 1540 w rodzinie wieśniaczej. Jako mały pastuszek, a później brat w zakonie św. Franciszka, odznaczał się gorącym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu. Zmarł 17 maja 1592 roku. Papież Leon XIII ogłosił go patronem stowarzyszeń i kongresów eucharystycznych.

Lekcja i Ewangelia na dzisiaj

wg Kalendarza Tradycji Katolickiej

LEKCJA - Czytanie z Listu Św. Pawła Apostoła do Efezjan Ef 4:7-13

Chrystus wraca do nieba otoczony rzeszą wiernych, których wyswobodził z niewoli zła. Aby przedłużyć swoje dzieło Pan Jezus ustanowił Kościół i jego hierarchię.

Bracia: Każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego. Dlatego powiada (Pismo): Wstąpiwszy na wysokość wywiódł więźniów pojmanych i ludzi darami obdarzył.

A cóż znaczy to, że wstąpił, jak tylko, że pierwej zstąpił był do niskości ziemskich? Ten, który zstąpił, jest Tym samym, co wstąpił ponad wszystkie nieba, aby napełnił wszystko.

I On ustanowił jednych apostołami, a drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych jeszcze pasterzami i doktorami ku doskonaleniu świętych w dziele posługiwania, ku budowaniu ciała Chrystusowego. Aż wszyscy zejdziemy się w jedności wiary i poznania Syna Bożego, stawszy się mężami doskonałymi na miarę pełnego wzrostu dojrzałości Chrystusowej.

EWANGELIA - według Św. Jana, J 17:1-11

Ewangelia wyjęta jest ze wzruszającej modlitwy, którą Zbawiciel zakończył mowę pożegnalną w Wieczerniku.

Onego czasu: Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: «Ojcze, nadeszła godzina moja, wsław Syna Twego, aby i Syn Twój wsławił Ciebie. Jakoś mu dał władzę nad każdym człowiekiem, aby wszystkich, których mu dałeś, obdarzył życiem wiecznym. A to jest życie wieczne, aby poznali Ciebie, jedynego Boga prawdziwego, i Tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa. Jam Ciebie wsławił na ziemi, dokonałem dzieła, któreś mi zlecił, a teraz wsław mnie Ty, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, nim powstał świat. Objawiłem imię Twoje ludziom, których mi dałeś ze świata: Twoimi byli i mnie ich dałeś, a zachowali naukę Twoją. Teraz poznali, że wszystko, coś mi dał, od Ciebie pochodzi, bo słowa, któreś mi dał, przekazałem im, a oni je przyjęli i poznali, żem wyszedł od Ciebie, i uwierzyli, żeś Ty mnie posłał. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, lecz za tymi, których mi dałeś, bo Twoimi są. I wszystko moje Twoim jest, a Twoje moim; w nich zostałem wsławiony. Ja już nie jestem na świecie, ale oni są na świecie, a ja do Ciebie idę».

Kalendarium według Mszału Rzymskiego z 1962 roku