Duch Święty prowadzi Kościół ku
wieczności (antyfona na wejście) dając mu zrozumienie prawd Bożych (kolekta),
obdarzając charyzmatami (lekcja) i pokojem (antyfona na komunię).
Suche Dni po Zesłaniu
Ducha Świętego
U progu każdej nowej pory roku Kościół poświęca trzy dni tygodnia – środę,
piątek i sobotę – na post i modlitwę, aby uprosić błogosławieństwo Boże dla
pracy ludzkiej, a także dla duchownych, którzy otrzymują w sobotę święcenia
kapłańskie.
Suche Dni są kwartalnymi dniami skupienia. Każde z Suchych Dni w ciągu
roku mają swoją szczególną intencję.
Suche dni letnie wypadają zawsze podczas oktawy Zesłania Ducha
Świętego. Było to pierwotnie święto dziękczynne za pierwociny zebranych
plonów. Dziękujemy również za żniwo duchowe, jakie zebraliśmy w dniu Zesłania
Ducha Świętego. A że żniwo wielkie, a robotników mało, więc modlimy się
gorąco za przyszłych kapłanów, aby Duch Święty błogosławił im w pracy
duszpasterskiej.
W Suche Dni obowiązuje post ścisły, to znaczy powstrzymujemy się od pokarmów
mięsnych i spożywamy tylko jeden posiłek do syta oraz dwa skromniejsze.
(Mszał Rzymski)
|
LEKCJA - Czytanie z Dziejów Apostolskich, Dz 2:14-21
W one dni: Powstawszy Piotr Wraz z jedenastoma podniósł głos swój i przemówił
do nich: «Mężowie z Judei i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy. Niechże wam będzie
to wiadome i niech słowa moje dotrą do uszu waszych. Albowiem nie są oni, jak
mniemacie, pijani, bo jest trzecia godzina dnia, ale tu się spełniło, co było
zapowiedziane przez proroka Joela: I stanie się w ostateczne dni (mówi Pan).
Ześlę Ducha mojego na każdego człowieka, a synowie wasi, jak i córki wasze
będą prorokować, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy wasi będą śnili
we śnie. A także na sługi swoje i na służebnice swoje ześlę Ducha mojego w
one dni i będą prorokowali. I uczynię cuda na niebie w górze i dziwy w dole,
na ziemi krew i ogień, i kłęby dymu. Słońce zamieni się w ciemności, a
księżyc – w krew, zanim nadejdzie dzień Pański wielki i jawny. I stanie się,
że każdy zbawienia dostąpi, ktokolwiek imienia Pańskiego wzywać będzie».
Bogu dzięki.
Czytanie z Dziejów Apostolskich, Dz 5:12-16
W one dni: Przez ręce Apostołów działy się wśród
ludu liczne znaki i cuda. I byli wszyscy razem w krużganku Salomonowym. Z
innych zaś nikt nie śmiał do nich się przyłączyć, ale lud ich uwielbiał.
Coraz bardziej wzrastała liczba wierzących w Pana
mężów i niewiast, tak że na ulice wynoszono chorych i kładziono na łożach i
noszach, aby za nadejściem Piotra przynajmniej cień jego padł na którego z
nich, aby zostali uwolnieni od niemocy swoich. A zbiegało się do Jeruzalem
wielu z sąsiednich miast, przynosząc chorych i dręczonych przez duchy
nieczyste, i wszyscy byli uzdrowieni.
EWANGELIA - według Św. Jana, J 6:44-52
Onego czasu: Mówił Jezus rzeszom żydowskim: «Nikt nie może przyjść do mnie,
jeśli go nie pociągnie Ojciec, który mię posłał; a ja go wskrzeszę w dzień
ostateczny. Jest napisane u Proroków: I będą wszyscy uczniami Bożymi. Każdy,
kto usłyszał od Ojca i nauczył się, przychodzi do mnie. Nie jakoby Ojca kto
widział, bo tylko ten, który jest od Boga, ten widział Ojca. Zaprawdę,
zaprawdę powiadam wam: Kto wierzy we mnie, ma żywot wieczny.
Jam jest chleb żywota. Ojcowie wasi pożywali mannę na pustyni i pomarli. A
ten jest chleb, który z nieba zstępuje, aby każdy, który go spożywać będzie,
nie umarł. Jam jest chleb żywy, który z nieba zstąpił; jeśliby kto pożywał
tego chleba, żyć będzie na wieki, a chlebem, który ja mu dam, jest ciało moje
za życie świata».
|