Św. Antoni jako osiemnastoletni młodzieniec pod
wpływem usłyszanych w kościele słów Ewangelii: «Jeżeli chcesz być doskonały,
sprzedaj, co masz, i rozdaj ubogim», rozdał swoje mienie i usunął się na
pustynię egipską. Początkowo żył samotnie. Z czasem sława jego świętości
zaczęła ściągać do niego uczniów. Dla nich napisał regułę, stając się przez
to ojcem życia cenobitycznego. Umarł w roku 356 mając 105 lat.
Ikonografia przedstawia św. Antoniego
z wieprzem lub z potworami, ze względu na straszliwe pokusy szatana, które
bohatersko pokonywał.
|
LEKCJA - Czytanie z Księgi Syracydesa, Syr 45:1-6
Umiłowany przez Boga i ludzi, którego pamięć jest błogosławiona. Pan dał mu
chwałę podobną jako innym świętym, uczynił go potężnym na postrach
nieprzyjaciół, a na jego słowa uśmierzał srogie klęski. On go też wsławił
wobec królów, dawał przezeń rozkazy ludowi swemu i dozwolił mu oglądać chwałę
swoją. Dla jego wiary i łagodności poświęcił go i wybrał spośród wszystkich
ludzi. Pozwolił mu słyszeć swój głos i wprowadził go do obłoku. Sam mu też
zwierzył swe przykazania, prawa żywota i umiejętności.
EWANGELIA - według Św. Łukasza, Łk 12:35-40
Życie Świętych było czujnym oczekiwaniem powrotu Chrystusa.
Onego czasu: Rzekł Jezus uczniom swoim: «Niechaj biodra wasze będą przepasane
i pochodnie gorejące w rękach waszych. A sami bądźcie podobni do ludzi
oczekujących powrotu pana swego z godów weselnych; aby, gdy nadejdzie i
zakołacze, natychmiast mu otworzyć. Błogosławieni słudzy owi, których pan,
gdy nadejdzie, zastanie czuwającymi. Zaprawdę powiadam wam, że przepasze się
i każe im zasiąść, a przechodząc usługiwać im będzie. I czy przyjdzie o
drugiej straży, czy też o trzeciej straży nadejdzie, a tak zastanie:
błogosławieni są słudzy owi. A to wiedzcie, że gdyby wiedział pan domu, o
której godzinie nadejdzie złodziej, czuwałby zaiste i nie dopuściłby podkopać
domu swego. I wy bądźcie gotowi, bo Syn Człowieczy nadejdzie w godzinie, w
której się nie spodziewacie.
|