Przez Chrzest święty Chrystus
zapoczątkował w nas życie nadprzyrodzone. Umarłszy raz dla grzechu mamy
prowadzić życie nowe, w którym nie ma już kompromisów ze złem (lekcja). Życie
takie przekracza ludzkie możliwości. Podtrzymuje je i rozwija łaska Boża, a
zwłaszcza Sakrament Ołtarza. Cudowne rozmnożenie chleba, opowiedziane w
ewangelii jest obrazem rozmnożenia Chleba Eucharystycznego, którym Chrystus
karmi wszystkie pokolenia ludzkie, aby nie ustały w drodze.
|
LEKCJA - Czytanie z Listu Św. Pawła Apostoła do Rzymian, Rz
6:3-11
Święty Paweł czyni aluzję do obrzędu Chrztu przez zanurzenie, który
obrazowo przedstawiał prawdę o wszczepieniu chrześcijanina w życie
zmartwychwstałego Chrystusa. Chrześcijanin ma obowiązek naśladować Zbawiciela
w całym życiu.
Bracia: Wszyscy, którzykolwiek ochrzczeni jesteśmy w Chrystusie Jezusie, w
śmierci Jego ochrzczeni jesteśmy. Przez Chrzest bowiem zostaliśmy razem z Nim
pogrzebani w śmierć aby jako Chrystus zmartwychwstał przez chwałę Ojca, tak i
my, byśmy w nowości życia chodzili. Bo jeśli zostaliśmy wszczepieni w
podobieństwo śmierci Jego, to i w zmartwychwstanie będziemy. Wiedząc, że
stary w nas człowiek został współukrzyżowany, aby zniszczone było ciało
grzechu, oraz abyśmy nadal nie służyli grzechowi. Kto bowiem umarł, wyzwolony
jest spod grzechu. Jeśliśmy jednak z Chrystusem umarli, wierzymy, że również
z Chrystusem żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus powstawszy z martwych więcej
nie umiera i śmierć więcej już nad Nim nie zapanuje. Bo, że umarł dla
grzechu, raz umarł, a że żyje, żyje w Bogu. Tak i wy rozumiejcie, żeście
umarli dla grzechu, a żyjecie dla Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
EWANGELIA - według Św. Marka, Mk 8:1-9
Onego czasu: Gdy rzesza wielka była z Jezusem, a nie miała co jeść,
przywoławszy uczniów rzekł im: «Żal mi tego ludu, bo oto już od trzech dni
trwają przy mnie, a nie mają co jeść; a jeśli ich puszczę zgłodniałych do
domów ich, ustaną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka».
Odpowiedzieli Mu uczniowie jego: «Skądże by ich mógł kto nakarmić chlebem tu
na pustkowiu?» I zapytał ich: «Ile chlebów macie?» A oni rzekli: «Siedem». I
rozkazał rzeszy usiąść na ziemi. I wziąwszy siedem chlebów, dzięki czyniąc,
łamał i dawał uczniom swoim, aby przed nich kładli; i kładli przed rzeszą.
Mieli też trochę rybek, i te błogosławił i kazał przed nich położyć. Jedli
tedy i nasycili się, i zebrali, co zbywało z ułomków, siedem koszów. A było
tych, co jedli, około czterech tysięcy; i odprawił ich.
|