Zwyczaj odmawiania różańca sięga XII
wieku. Rozpowszechnili go Dominikanie. Modlitwą różańcową wzywano pomocy
Bożej, gdy Europa była zagrożona inwazją islamu. Gdy 7 października 1571 roku
odniesiono zwycięstwo pod Lepanto, papież św. Pius V ustanowił na ten dzień
święto Najświętszej Maryi Panny Różańcowej, aby wyrazić wdzięczność za
ocalenie chrześcijaństwa i zachęcić wiernych do gorliwości w tej modlitwie.
"Gdy zbliża się miesiąc październik, uważany za poświęcany i przyznany
Najświętszej Pannie Różańcowej, przypominamy sobie z wielką radością, jak
bardzo zalecaliśmy w poprzednich latach, żeby wszędzie zgromadzenia wiernych,
pobudzane Waszą powagą i Waszym zapałem, natężały i wzmagały swą pobożność ku
Wielkiej Matce Boga, potężnej Wspomożycielce chrześcijańskiego ludu, i
uciekały się do Niej kornie przez cały ten miesiąc, wzywając Ją świętym
obrządkiem Różańca, który Kościół zwykł stosować i odprawiać szczególnie w
zawiłych okolicznościach i trudnych czasach z pożądanym zawsze
skutkiem".
Encyklika Leona XIII o Matce Bożej Różańcowej.
|
LEKCJA - czytanie z Księgi Przysłów Prz 8:22-24; 8:32-35
Pan posiadł mnie na początku dróg swoich, zanim cokolwiek od początku
uczynił. Od wieków zrządzona jestem i od starodawna, zanim ziemia powstała.
Nie było jeszcze przepaści, a jam poczęta była. Teraz więc, synowie,
słuchajcie mnie: Błogosławieni, którzy strzegą dróg moich. Słuchajcie nauki,
a bądźcie mądrzy i nie od rzucajcie jej. Błogosławiony człowiek, który mnie
słucha i który czuwa co dzień u drzwi moich i strzeże podwojów mej bramy. Kto
mnie znajdzie, znajdzie życie i wyczerpie zbawienie od Pana.
EWANGELIA - według Św. Łukasza, Łk 1:26-38
Onego czasu: Posłany jest Anioł Gabriel od Boga do miasta galilejskiego,
które zwano Nazaret, do Panny poślubionej mężowi, któremu było na imię Józef,
z domu Dawidowego, a imię Panny Maryja. I wszedłszy do Niej Anioł rzekł:
«Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między
niewiastami».
A Ona, gdy posłyszała, zatrwożyła się na słowa jego
i rozważała, cóż by to było za pozdrowienie. I rzekł Jej Anioł: «Nie lękaj
się, Maryjo, albowiem znalazłaś łaskę u Boga! Oto poczniesz w łonie i
porodzisz syna, i nadasz Mu imię Jezus. Ten będzie wielkim i Synem
Najwyższego nazwany będzie. I da Mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca Jego i
będzie królował nad domem Jakubowym na wieki, a królestwu Jego nie będzie
końca».
A Maryja rzekła do Anioła: «Jakże się to stanie, skoro męża nie znam?» I
odpowiadając Anioł rzekł Jej: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego
Cię zacieni. Przeto i co się z Ciebie narodzi święte, Synem Bożym będzie
nazwane. A oto Elżbieta, krewna Twoja, i ona poczęła dziecię w starości
swojej, a jest to już szósty miesiąc dla tej, którą zowią niepłodną: bo nie
masz nic niemożliwego u Boga». I rzekła Maryja: «Otom ja, służebnica Pańska,
niechaj mi się stanie według słowa twego».
|