
Niedziela dzisiejsza jest dopełnieniem
Suchych Dni Wielkiego Postu. We Mszy świętej powtarza się śpiewy ze Środy
Suchych Dni i ewangelię z soboty. Ewangelia opowiada o Przemienieniu Pana
Jezusa na górze Tabor, które było momentem zwrotnym w Jego działalności.
Umocniwszy wiarę Apostołów wspaniałym widzeniem, Zbawiciel zaczyna ich
przygotowywać na swoją mękę i zmartwychwstanie. W najbliższych tygodniach
mamy przeżyć Mękę Pańską, rozważając ją na modlitwie i kosztując jej goryczy
w wielkopostnych wyrzeczeniach. Celem tych wysiłków jest przemiana naszej
duszy i osiągnięcie chwały niebieskiej, której rąbek okazał Pan Jezus przy
swoim Przemienieniu. Módlmy się, aby dzisiejsza ofiara wyjednała nam
gorliwość w służbie Bożej i zbawienie (sekreta).
|
LEKCJA - Czytanie z Listu Św. Pawła Apostoła do Tesaloniczan, 1
Tes 4:1-7
«Wolą Bożą jest nasze uświęcenie». Bóg powołał nas do świętości w Chrystusie
Jezusie Panu naszym, a to powołanie domaga się czystości, która pozwala
wniknąć w sprawy Boże. «Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga
oglądać będą».
Bracia: Prosimy was i błagamy w Panu Jezusie, abyście tak postępowali, stając
się coraz doskonalszymi i podobając się Bogu, jakośmy was pouczyli co do
postępowania waszego.
Wszak wiecie, jakie przykazania wam dałem przez Pana Jezusa. Albowiem wolą
Bożą jest uświęcenie wasze, abyście strzegli się rozpusty i aby każdy z was
ciało swe utrzymywał we czci i świątobliwości, a nie w żądzy zmysłowej, jak
to czynią poganie, którzy Boga nie znają. Niechaj też żaden z was nie knuje
podstępu i nie oszukuje brata swego w żadnej sprawie, bo mścicielem
wszystkich rzeczy jest Bóg, jakośmy to wam zapowiedzieli i oświadczyli. Nie
powołał nas bowiem Bóg do nieczystości, ale do świętości w Chrystusie
Jezusie, Panu naszym.
EWANGELIA - według Śr. Mateusza, Mt 17:1-9
Onego czasu: Wziął Jezus Piotra i Jakuba, i Jana brata jego, i zaprowadził
ich na górę wysoką na uboczu. I przemienił się przed nimi: i rozjaśniało
oblicze Jego jako słońce, szaty zaś Jego stały się białe jako śnieg. I oto
ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim. A odpowiadając Piotr
rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze nam tu być; jeżeli chcesz uczyńmy tu trzy
przybytki: Tobie jeden, Mojżeszowi jeden i Eliaszowi jeden». Gdy on to
jeszcze mówił, oto obłok jasny okrył ich. I oto głos z obłoku mówiący: «Ten
jest Syn mój miły, w którym upodobałem sobie: Jego słuchajcie». A słysząc to
uczniowie padli na oblicze swoje i zlękli się bardzo. I przystąpił Jezus,
dotknął ich i rzekł im: «Wstańcie, a nie lękajcie się». A podniósłszy oczy
swe, nikogo nie widzieli, jeno samego Jezusa.
A gdy zstępowali z góry, przykazał im Jezus mówiąc: «Nikomu nie mówcie o
widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».
|