|
Szukanie Boga musi się oprzeć na
cnotach pokory i ufności. Brakiem tych cnót grzeszyli faryzeusze (ewangelia).
Natomiast wdowa z Sarepty okazała heroiczne posłuszeństwo Prorokowi i ufność
Bogu (lekcja).
W modlitwach mszalnych wyznajemy wiarę, że nasze uświęcenie jest dziełem Boga
(kolekta, sekreta, pokomunia), i ufność w pomoc Jego łaski (antyfona na
wejście, graduał, antyfona na komunię).
Wspomnienie Św. Tomasza z
Akwinu, Wyznawcy i Doktora Kościoła.
Św. Tomasz w młodzieńczym wieku
wstąpił do zakonu Dominikanów. Po ukończeniu studiów wykładał teologię na
Uniwersytecie Paryskim. Nauczał także w Rzymie i w Neapolu. Napisał
komentarze do Ksiąg Pisma św. oraz liczne dzieła teologiczne i filozoficzne.
Główne z nich – Summa teologiczna stanowi do dzisiaj podstawę podręczników
teologii. Liturgia zwraca uwagę na źródło tej głębokiej wiedzy «Doktora
Anielskiego»: Płynęła ona z oświecenia Bożego (lekcja). Św. Tomasz zakończył
życie w drodze na Sobór Lyoński 7 marca 1274 roku. Papież Leon XIII ogłosił
go patronem szkół katolickich.
|
|
LEKCJA - Czytanie z Księgi Królewskiej, 1 Krl 17:8-16
W one dni: Stało się słowo Pańskie do Eliasza Tesbitczyka mówiąc: «Wstań a
idź do Sarepty Sydończyków, i będziesz tam mieszkał, bom tam rozkazał
niewieście wdowie, aby cię żywiła». Wstał i poszedł do Sarepty. A gdy
przyszedł do bramy miejskiej, ukazała mu się niewiasta wdowa, zbierająca
drewna, i zawołał na nią, i rzekł do niej: «Daj mi trochę wody w naczyniu,
żebym się napił». A gdy ona szła, aby przynieść, zawołał za nią mówiąc:
«Przynieś proszę i skibkę chleba w ręce twojej». Ona odpowiedziała: «Żyje
Pan, Bóg twój, że nie mam chleba, jeno tyle mąki w garncu, ile się w garści
zmieścić może, i troszkę oliwy w bańce; oto zbieram dwa drewna, żebym weszła
i uczyniła go sobie i synowi swemu, żebyśmy zjedli i pomarli». Rzekł do niej
Eliasz: «Nie bój się, ale idź i uczyń, jakoś rzekła; wszakże mnie pierwej
uczyń z tej trochy mąki chleb podpłomny mały i przynieś do mnie, a sobie i
synowi swemu potem uczynisz. A to mówi Pan, Bóg Izraelów: Garniec mąki nie
ustanie ani bańki oliwy nie ubędzie aż do dnia, którego Pan da deszcz na
ziemię». Ona poszła i uczyniła według słowa Eliaszowego; i jadł on i ona, i
dom jej. I od owego dnia garniec mąki nie ustał i bańki oliwy nie ubyło
według słowa Pańskiego, które rzekł przez usta Eliasza.
EWANGELIA - według Mateusza, Mt 23:1-12
Onego czasu rzekł Jezus do rzesz i do uczniów swoich, mówiąc: «Na stolicy
Mojżeszowej zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Wszystko tedy, cokolwiek
by wam powiedzieli, zachowujcie i czyńcie, ale według uczynków ich nie
postępujcie: mówią bowiem, a nie czynią. Bo wiążą ciężkie i nieznośne
brzemiona i nakładają na barki ludzkie, a palcem swym nie chcą ich ruszyć. Wszystkie
też sprawy swe czynią, aby byli widziani od ludzi. Powiększają bowiem
filakterie swe i wydłużają kraj szat swoich. Chętnie też zajmują pierwsze
miejsca na ucztach i w synagogach, a lubią pozdrowienia na rynku i aby ich
ludzie Rabbi nazywali. Wy zaś nie chciejcie, by was nazywano nauczycielami,
albowiem jeden jest Nauczyciel wasz, a wy wszyscy braćmi jesteście. Ani ojcem
nie nazywajcie nikogo na ziemi, jeden jest bowiem Ojciec wasz, który jest w
niebiesiech. Ani się nie nazywajcie nauczycielami, jeden jest bowiem
Nauczyciel wasz, Chrystus. Kto większy między wami, sługą waszym będzie. A
kto by się wywyższał, będzie poniżony, a kto by się uniżał, wywyższony
będzie».
|
/zdjecia/klawisz_play.gif)