WRZESIEŃ

18

ŚRODA

- - - - - - - - - -

262/103

Środa Suchych Dni wrześniowych

Wspomnienie Św. Józefa z Kupertynu Wyznawcy

Suche Dni jesienne obchodzi się w środę, piątek i sobotę po święcie Podwyższenia św. Krzyża (14.IX). Są one dniami dziękczynienia za zbiory oraz dniami pokuty za grzechy minionego kwartału. Post jest wynagrodzeniem za nieumiarkowane używanie darów Bożych. W ewangelii sam Chrystus zapewnia o skuteczności postu i modlitwy w poskramianiu wpływów szatana.

Wspomnienie Św. Józefa z Kupertynu, Wyznawcy.

Józef Desa urodził się w Cupertino w roku 1603. Został przyjęty do klasztoru Franciszkanów jako służący. Ze względu na wielkie cnoty, po odpowiednim przygotowaniu dopuszczono go do ślubów zakonnych i do kapłaństwa. Gorliwy w pokucie i modlitwie został obdarzony niezwykłymi charyzmatami: ekstazy, unoszenie się w powietrzu, jasnowidzenia; cudowne uzdrowienia ciągnęły się nieprzerwanym pasmem. Aby uniknąć rozgłosu władze zakonne osadziły go w małym klasztorze na prowincji. Zmarł w Osimo 18 września 1663 roku.

Lekcja i Ewangelia na dzisiaj

wg Kalendarza Tradycji Katolickiej

LEKCJA - Czytanie z Księgi Proroka Amosa, Am 9:13-15

Prorok Amos zapowiada odbudowę i pomyślność Izraela po powrocie z wygnania.

To mówi Pan Bóg: Oto dni idą, i spotka oracz żeńca, a tłoczący winne grona siejącego nasienie; i będą sączyć góry słodkością, a wszystkie pagórki uprawione będą. I wrócę pojmanie ludu mego izraelskiego, i będą budować miasta spustoszone, i będą w nich mieszkać; i będą też sadzić winnice i pić wino ich, i naczynią sadów, a będą jeść ich owoce. I osadzę ich w ziemi ich, a nie wyrwę ich więcej z ich ziemi, którą im dałem, mówi Pan, Bóg twój.

Bogu dzięki.

Czytanie z Księgi Proroka Nehemiasza, Neh 8:1-10

Po powrocie z wygnania uroczyście odczytano ludowi Prawo Mojżeszowe, aby odnowić przymierze Izraela z Bogiem.

W one dni: Zebrał się wszystek lud jako jeden mąż na ulicy przed Bramą Wód; a kazano biegłemu w piśmie Ezdraszowi, by przyniósł księgę Zakonu Mojżeszowego, który nadał Pan Izraelowi. Dnia więc pierwszego miesiąca siódmego kapłan Ezdrasz przyniósł Zakon wobec mnóstwa mężów i niewiast, i wszystkich, którzy zdolni go byli rozumieć. I czytał zeń pod gołym niebem, na ulicy przed Bramą Wód, od rana aż do południa wobec mężów i niewiast, i wszystkich, którzy mogli zrozumieć, a uszy całego ludu nakłoniły się ku księdze. Stanął zaś biegły w Piśmie Ezdrasz na drewnianym stopniu, który sporządził celem przemawiania. I otworzył Ezdrasz księgę wobec całego ludu, bo ponad wszystkim ludem górował; i gdy księgę otworzył, lud cały stanął. I błogosławił Ezdrasz Panu Bogu wielkiemu, a cały lud odpowiedział: Amen, amen, unosząc ręce swoje. I skłonili się, i uwielbili Boga pochyleni ku ziemi.
Lewici zaś uciszali lud celem słuchania Zakonu, lud zaś stał na swym miejscu. I czytano z księgi Zakonu Bożego wyraźnie i zrozumiale; i zrozumieli, gdy czytano. Rzekł zaś Nehemiasz i Ezdrasz, biegły w Piśmie i kapłan, oraz lewici tłumaczący ludowi całemu: Dzień ten Panu Bogu naszemu Jest poświęcony, nie bolejcie i nie płaczcie. I rzekł im: Idźcie, pożywajcie z tłuszczem, pijcie miód, a część tym poślijcie, którzy sobie nie przygotowali, bo to jest święty dzień Pański, a nie smućcie się, albowiem radość w Panu jest naszą mocą.

EWANGELIA - według Marka, Mk 9:16-28

Onego czasu: Jeden z rzeszy odpowiadając rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, przywiodłem do Ciebie Syna który ma ducha niemego. A ten, gdziekolwiek go napadnie, rzuca go o ziemię, i pieni się, i zgrzyta zębami i drętwieje. I rzekłem uczniom Twoim, aby go wyrzucili, ale nie mogli». A On odpowiadając im rzekł: «O plemię niewierne, dokądże to wśród was będę? Jak długo cierpieć was będę? Przynieście go do mnie». I przynieśli go.

A gdy Go ujrzał, natychmiast duch począł nim targać, i upadłszy na ziemię tarzał się tocząc pianę. I zapytał ojca jego: «Jak dawno mu się to zdarzyło?» A on rzekł: «Od dzieciństwa, i często rzucał go w ogień i w wodę, aby go zgubić, ale jeśli możesz, ratuj nas litując się nad nami». Jezus zaś rzekł mu: «Jeśli możesz uwierzyć, wszystko możliwe jest wierzącemu». Ojciec tedy chłopięcia wśród łez natychmiast głośno zawołał: «Wierzę, Panie, zaradź niedowiarstwu memu».

A gdy spostrzegł Jezus, że rzesza się zbiega, nakazał duchowi nieczystemu, mówiąc mu: «Duchu głuchy i niemy! Ja tobie rozkazuję, wynijdź z niego, a nie wchodź weń więcej». A krzycząc i gwałtownie nim targając, wyszedł z niego. I stał się jako martwy, tak że wielu mówiło, iż umarł. Jezus zaś, ująwszy rękę jego, podniósł go, a on powstał. A gdy wszedł do domu, uczniowie Jego na uboczu pytali Go: «Czemu to my nie mogliśmy go wyrzucić?» I rzekł im: «Ten rodzaj żadnym sposobem wyjść nie może jak tylko przez modlitwę i post».

Kalendarium według Mszału Rzymskiego z 1962 roku