MARZEC

6

CZWARTEK

- - - - - - - - - -

65/300

Feria Wielkiego Postu

Wspomnienie Śś. Perpetui i Felicyty, Męczennic.

W dzisiejszej Mszy św. wielokrotnie słyszymy wezwanie do ufnej modlitwy. Przez modlitwę Ezechiasz otrzymał przedłużenie życia, a setnik uzdrowienie sługi. Przez modlitwę wyprosimy sobie siłę do wytrwania w pokucie i przebaczenie grzechów.

Wspomnienie Śś. Perpetui i Felicyty, Męczennic.

Zachowane akta męczeństwa świętych Perpetui i Felicyty należą do najpiękniejszych kart z męczeńskich dziejów pierwotnego Kościoła. Perpetua i jej służebnica Felicyta zostały uwięzione za wiarę w Kartaginie. Świadome swojej słabości, lecz ufne w moc łaski, szły na męczeństwo jak na triumf. «Nie ja będę cierpiała, lecz Chrystus we mnie, gdyż będę cierpiała dla Niego» –– mówiła św. Felicyta. Rzucone na pastwę dzikiej krowy zostały dobite mieczem w roku 203. Ich imiona wymienia się w kanonie Mszy świętej.

Lekcja i Ewangelia na dzisiaj

wg Kalendarza Tradycji Katolickiej

LEKCJA - Czytanie z Księgi Proroka Izajasza, Iz 38:1-6

Gdy król Ezechiasz śmiertelnie zachorował, zwrócił się do Boga z gorącą modlitwą. Pan Bóg oznajmił mu przez proroka Izajasza, że modlitwa jego została wysłuchana.

W one dni rozchorował się Ezechiasz na śmierć; i wszedł do niego Izajasz, syn Amosa, prorok, i rzekł mu: «To mówi Pan: Rozporządź o domu twoim, bo umrzesz, i nie zostaniesz przy życiu». I obrócił Ezechiasz oblicze swe do ściany, i modlił się do Pana, i rzekł: «Proszę, Panie, wspomnij, proszę, jak chodziłem przed Tobą w prawdzie i w sercu doskonałym, a czyniłem, co jest dobre przed oczyma Twymi». I zapłakał Ezechiasz płaczem wielkim. I stało się słowo Pańskie do Izajasza mówiąc: «Idź, a powiedz Ezechiaszowi: To mówi Pan, Bóg Dawida, ojca twego: Usłyszałem modlitwę twoją i ujrzałem łzy twoje; to ja dodam do dni twoich piętnaście lat i z ręki króla asyryjskiego wyrwę ciebie i to miasto, i obronię je». Mówi Pan wszechmogący.

EWANGELIA - według Mateusza, Mt 8:5-13

Onego czasu, gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, przystąpił do niego setnik prosząc Go i mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu paraliżem tknięty i wielce się męczy». I rzekł mu Jezus: «Ja przyjdę i uzdrowię go». A odpowiadając setnik rzekł: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój. I ja bowiem jestem człowiekiem pod władzą postawionym, a mającym pod sobą żołnierzy. I jednemu mówię: idź, a idzie, a drugiemu: przyjdź, i przychodzi, a słudze memu: czyń to, a czyni». A Jezus usłyszawszy to, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę powiadam wam, nie znalazłem tak wielkiej wiary w Izraelu. A powiadam wam, że wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w Królestwie Niebieskim. Synowie zaś Królestwa wyrzuceni będą do ciemności zewnętrznych: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». I rzekł Jezus setnikowi: «Idź, a jakoś uwierzył, niech ci się stanie». I uzdrowiony jest sługa onej godziny.

Kalendarium według Mszału Rzymskiego z 1962 roku