MARZEC

8

SOBOTA

- - - - - - - - - -

67/298

Feria Wielkiego Postu

Wspomnienie Św. Jana Bożego, Wyznawcy.

Wewnętrzne przeobrażenie człowieka jest przede wszystkim dziełem łaski Bożej. Dobre uczynki (lekcja) i walka z pokusami (ewangelia) wysłużą nam łaskę i odpoczynek w Bogu. Kolekta przypomina znaną prawdę, że post przyczynia się także do zdrowia fizycznego.

Wspomnienie Św. Jana Bożego, Wyznawcy.

Portugalczyk Jan Ciudad przechodził różne koleje życia zanim poświęcił się służbie Bożej. Był kolejno pasterzem, zarządcą dóbr, wędrownym księgarzem i żołnierzem. Nadprzyrodzone widzenie stało się początkiem jego nawrócenia. Pod imieniem Jana Bożego założył w roku 1538 szpital w Grenadzie i w nim aż do śmierci oddawał się pielęgnowaniu chorych. Gdy w szpitalu wybuchł pożar, św. Jan z narażeniem życia wynosił z płomieni chorych (kolekta). Jego uczniowie stworzyli nowy zakon Braci Szpitalnych, znany pod nazwą Bonifratrów, który do dzisiaj służy chorym. Leon XIII ogłosił go patronem pielgrzymów i chorych oraz polecił umieścić jego imię w litanii za konających.

Lekcja i Ewangelia na dzisiaj

wg Kalendarza Tradycji Katolickiej

LEKCJA - Czytanie z Księgi Proroka Izajasza, Iz 58:9-14

To mówi Pan: Jeśli usuniesz spośród siebie łańcuch, a przestaniesz wyciągać palec i mówić, co jest niepożyteczne, gdy wylejesz łaknącemu duszę twoją, a duszę utrapioną nasycisz: wzejdzie w ciemności światłość twoja, a ciemności twoje będą jak południe. I da ci Pan odpocznienie zawsze, i napełni jasnością duszę twoją, a kości twoje wyzwoli: i będziesz jak ogród zroszony i jak zdrój wodny, którego wody nie ustaną.
I będą zbudowane przez ciebie pustki wieków, fundamenty pokolenia i pokolenia wywiedziesz, i będziesz nazwany budowniczym płotów, odwracającym ścieżki na odpocznienie. Jeśli odwrócisz od sabatu nogę twoją, od czynienia woli twojej w dzień święty mój i nazwiesz sabat rozkosznym, a święto Pańskie chwalebnym, i uczcisz go nie czyniąc dróg twoich ani nie idąc za wolą twoją, żebyś miał oddawać się plotkom: wtedy się będziesz rozkoszował w Panu i wyniosę cię na wysokości ziemi i nakarmię cię dziedzictwem Jakuba, ojca twego; bo usta Pańskie mówiły.

EWANGELIA - według Marka, Mk 6:47-56

Onego czasu, gdy nadszedł wieczór, łódź była na pełnym morzu, On zaś sam na lądzie. A widząc ich, jak pracowali wiosłami (mieli bowiem wiatr przeciwny), około czwartej straży nocnej przyszedł do nich krocząc po morzu i zamierzał ich minąć. Lecz oni, skoro Go ujrzeli kroczącego po morzu, mniemali, że to zjawa, i zakrzyknęli. Wszyscy bowiem widzieli Go i zatrwożyli się.

I zaraz przemówił do nich, i rzekł im: «Ufajcie, jam jest, nie lękajcie się!» I wszedł do nich do łodzi, a wiatr ustał. I tym więcej się zdumiewali w duszy, że nic nie zrozumieli z cudu chlebów, gdyż było zaślepione serce ich. A gdy się przeprawili, stanęli na ziemi Genezaret i przybili do brzegu.
I skoro tylko wyszli z łodzi, natychmiast poznali Go ludzie. A rozbiegłszy się po całej onej krainie poczęli na łożach znosić chorych tam, gdzie posłyszeli, że przebywał. I gdziekolwiek wchodził, do osad, do wsi czy miast, kładli chorych na drogach i błagali Go, aby się choć kraju szaty Jego dotknąć mogli. A ilu tylko się Go dotknęło, byli uzdrowieni.

Kalendarium według Mszału Rzymskiego z 1962 roku