MARZEC

18

WTOREK

- - - - - - - - - -

77/288

Feria Wielkiego Postu

Wsp. Św. Cyryla Jerozolimskiego
Biskupa, Wyznawcy i Doktora Kościoła.

Szukanie Boga musi się oprzeć na cnotach pokory i ufności. Brakiem tych cnót grzeszyli faryzeusze (ewangelia). Natomiast wdowa z Sarepty okazała heroiczne posłuszeństwo Prorokowi i ufność Bogu (lekcja).

W modlitwach mszalnych wyznajemy wiarę, że nasze uświęcenie jest dziełem Boga (kolekta, sekreta, pokomunia), i ufność w pomoc Jego łaski (antyfona na wejście, graduał, antyfona na komunię).

Wsp. Św. Cyryla Jerozolimskiego,

Biskupa, Wyznawcy i Doktora Kościoła.

Przed wyniesieniem na biskupstwo św. Cyryl zajmował się przygotowywaniem katechumenów do Chrztu. Zachowało się 24 jego katechez które są świadectwem wiary Kościoła w IV wieku. Jako biskup Jerozolimy bronił bóstwa Chrystusa przeciw błędom ariańskim. Sześć lat przeżył na wygnaniu (ewangelia). Brał udział w Soborze w Konstantynopolu (r. 381), na którym potępiono arianizm.

Umarł w roku 386.

Lekcja i Ewangelia na dzisiaj

wg Kalendarza Tradycji Katolickiej

LEKCJA - Czytanie z Księgi Królewskiej, 1 Krl 17:8-16

W one dni: Stało się słowo Pańskie do Eliasza Tesbitczyka mówiąc: «Wstań a idź do Sarepty Sydończyków, i będziesz tam mieszkał, bom tam rozkazał niewieście wdowie, aby cię żywiła». Wstał i poszedł do Sarepty. A gdy przyszedł do bramy miejskiej, ukazała mu się niewiasta wdowa, zbierająca drewna, i zawołał na nią, i rzekł do niej: «Daj mi trochę wody w naczyniu, żebym się napił». A gdy ona szła, aby przynieść, zawołał za nią mówiąc: «Przynieś proszę i skibkę chleba w ręce twojej». Ona odpowiedziała: «Żyje Pan, Bóg twój, że nie mam chleba, jeno tyle mąki w garncu, ile się w garści zmieścić może, i troszkę oliwy w bańce; oto zbieram dwa drewna, żebym weszła i uczyniła go sobie i synowi swemu, żebyśmy zjedli i pomarli». Rzekł do niej Eliasz: «Nie bój się, ale idź i uczyń, jakoś rzekła; wszakże mnie pierwej uczyń z tej trochy mąki chleb podpłomny mały i przynieś do mnie, a sobie i synowi swemu potem uczynisz. A to mówi Pan, Bóg Izraelów: Garniec mąki nie ustanie ani bańki oliwy nie ubędzie aż do dnia, którego Pan da deszcz na ziemię». Ona poszła i uczyniła według słowa Eliaszowego; i jadł on i ona, i dom jej. I od owego dnia garniec mąki nie ustał i bańki oliwy nie ubyło według słowa Pańskiego, które rzekł przez usta Eliasza.

EWANGELIA - według Mateusza, Mt 23:1-12

Onego czasu rzekł Jezus do rzesz i do uczniów swoich, mówiąc: «Na stolicy Mojżeszowej zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Wszystko tedy, cokolwiek by wam powiedzieli, zachowujcie i czyńcie, ale według uczynków ich nie postępujcie: mówią bowiem, a nie czynią. Bo wiążą ciężkie i nieznośne brzemiona i nakładają na barki ludzkie, a palcem swym nie chcą ich ruszyć. Wszystkie też sprawy swe czynią, aby byli widziani od ludzi. Powiększają bowiem filakterie swe i wydłużają kraj szat swoich. Chętnie też zajmują pierwsze miejsca na ucztach i w synagogach, a lubią pozdrowienia na rynku i aby ich ludzie Rabbi nazywali. Wy zaś nie chciejcie, by was nazywano nauczycielami, albowiem jeden jest Nauczyciel wasz, a wy wszyscy braćmi jesteście. Ani ojcem nie nazywajcie nikogo na ziemi, jeden jest bowiem Ojciec wasz, który jest w niebiesiech. Ani się nie nazywajcie nauczycielami, jeden jest bowiem Nauczyciel wasz, Chrystus. Kto większy między wami, sługą waszym będzie. A kto by się wywyższał, będzie poniżony, a kto by się uniżał, wywyższony będzie».

Kalendarium według Mszału Rzymskiego z 1962 roku