MARZEC

25

WTOREK

- - - - - - - - - -

84/281

Zwiastowanie N.M.Pannie

Feria Wielkiego Postu

Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem obchodzimy tajemnicę Wcielenia Syna Bożego i czcimy Maryję, która została wybrana na Matkę Boga. Godność ta była źródłem wszystkich Jej przywilejów (antyfona na wejście, kolekta). Cud zapowiedziany Achazowi przez proroka Izajasza (lekcja) spełnił się w ubogiej Dziewicy z Nazaretu (ewangelia). Jej zgoda na wolę Bożą wynagrodziła nieposłuszeństwo Ewy i dała jej godność «nowej Ewy», matki odkupionej ludzkości. Święto Zwiastowania obchodzono na Wschodzie już w V wieku. W VII wieku znano je i na Zachodzie. Przez pewien czas zaczynano od tego dnia rachubę lat.

Wspomnienie Wtorek po 3 Niedzieli Wielkiego Postu.

Kościół stacyjny św. Pudencjany zbudowano na miejscu domu senatora Pudensa, w którym przebywał św. Piotr, a później inni papieże. Teksty Mszy świętej mówią o miłosierdziu i przebaczeniu. Opisany w lekcji cud rozmnożenia oliwy, której sprzedaż pozwoliła ubogiej wdowie spłacić dług, jest symbolem miłosierdzia Zbawiciela, którego nieskończone zasługi wyrównały nasze długi wobec Bożej sprawiedliwości. Doznawszy miłosierdzia Bożego chrześcijanin winien ze swej i strony okazywać wyrozumiałość wobec błędów bliźniego i zawsze przebaczać winowajcom.

Lekcja i Ewangelia na dzisiaj

wg Kalendarza Tradycji Katolickiej

LEKCJA - Czytanie z Księgi Proroka Izajasza, Iz 7:10-15

W one dni: Rzekł Pan do Achaza, mówiąc: «Proś Pana Boga twego o znak dla siebie: w głębinie piekła lub na wysokości w górze». I rzekł Achaz: «Nie będę prosił i nie będę kusił Pana». I rzekł: «Słuchajcie więc, domie Dawida: Czyż to mało dla was dręczyć ludzi, że dręczycie także Boga mojego? Przeto sam Pan da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna i nazwą imię Jego Emmanuel. Masło i miód będzie pożywał, by umiał zło odrzucać, a wybierać dobro».

EWANGELIA - według Łukasza, Łk 1:26-38

Onego czasu: Posłany jest Anioł Gabriel od Boga do miasta galilejskiego, które zwano Nazaret, do Panny poślubionej mężowi, któremu było na imię Józef, z domu Dawidowego, a imię Panny Maryja. I wszedłszy do Niej Anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami».

A Ona, gdy posłyszała, zatrwożyła się na słowa jego i rozważała, cóż by to było za pozdrowienie. I rzekł Jej Anioł: «Nie lękaj się, Maryjo, albowiem znalazłaś łaskę u Boga! Oto poczniesz w łonie i porodzisz syna, i nadasz Mu imię Jezus. Ten będzie wielkim i Synem Najwyższego nazwany będzie. I da Mu Pan Bóg stolicę Dawida, ojca Jego i będzie królował nad domem Jakubowym na wieki, a królestwu Jego nie będzie końca».

A Maryja rzekła do Anioła: «Jakże się to stanie, skoro męża nie znam?» I odpowiadając Anioł rzekł Jej: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego Cię zacieni. Przeto i co się z Ciebie narodzi święte, Synem Bożym będzie nazwane. A oto Elżbieta, krewna Twoja, i ona poczęła dziecię w starości swojej, a jest to już szósty miesiąc dla tej, którą zowią niepłodną: bo nie masz nic niemożliwego u Boga». I rzekła Maryja: «Otom ja, służebnica Pańska, niechaj mi się stanie według słowa twego».

Kalendarium według Mszału Rzymskiego z 1962 roku