
Według starej tradycji Apostołowie
Piotr i Paweł ponieśli równocześnie śmierć męczeńską za cesarza Nerona w roku
66 lub 67. Św. Piotr został ukrzyżowany na wzgórzu Watykańskim, a św. Paweł
ścięty przy drodze Ostyjskiej. Pierwotnie odprawiano w Rzymie jedną Mszę w
bazylice Św. Piotra, drugą w bazylice Św. Pawła, a trzecią w bazylice Św.
Sebastiana, w której jakiś czas spoczywały ich relikwie. Drugą Mszę z czasem
przeniesiono na dzień następny, a na dzień dzisiejszy zachowano Mszę poświęconą
Św. Piotrowi. W modlitwach mszalnych odwołujemy się jednak do wstawiennictwa
obu apostołów, którzy z wyboru Chrystusa odegrali wyjątkową rolę w
rozszerzeniu Kościoła. Teksty mszalne przypominają wybór św. Piotra na głowę
Kościoła, jego władzę (ewangelia, alleluja, antyfona na komunię) oraz
szczególną opieką nad nim (antyfona na wejście, lekcja). Przywilej Piotra
oraz specjalna opieka Boża przeszły na jego następców, biskupów rzymskich.
Już dwa tysiące lat pełnią oni rolę opoki, na której wspiera się budowa
Kościoła.
|
LEKCJA - Lekcja, Czytanie z Dziejów Apostolskich, Dz 12:1-11
W one dni: Król Herod postanowił wszcząć prześladowanie przeciw niektórym z
Kościoła. I kazał ściąć Jakuba, brata Janowego. A widząc, że się to podobało
Żydom, pojmał nadto i Piotra. A były to dni Przaśników. Pojmawszy go tedy,
wtrącił do więzienia, wydając polecenie czterem oddziałom, z których każdy
liczył po czterech żołnierzy, aby go strzegli; zamierzał bowiem po święcie
Paschy wydać go ludowi. Tak więc Piotra strzeżono w więzieniu, a Kościół
nieustannie modlił się za nim do Boga.
A gdy go Herod miał już wydać, nocy owej spał Piotr między dwoma żołnierzami,
skuty podwójnym łańcuchem, a strażnicy strzegli więzienia przed bramą. I oto
Anioł Pański przystąpił, a światłość zajaśniała w celi i trąciwszy Piotra w
bok obudził go, mówiąc: «Wstań szybko». I opadły łańcuchy z rąk jego. I rzekł
do niego Anioł: «Opasz się i nałóż twe sandały». I tak uczynił. I rzekł do
niego: «Nałóż na siebie płaszcz swój i pójdź za mną».
A wyszedłszy podążał za nim, nie wiedząc, czy to co czynił Anioł prawdziwe
jest, ale mniemał, że ma widzenie. I minąwszy pierwszą i drugą straż,
przyszli do bramy żelaznej, wiodącej do miasta, a ta otworzyła im się sama. I
wyszedłszy, przeszli jedną ulicę i niebawem odstąpił Anioł od niego. A Piotr,
przyszedłszy do siebie rzekł: «Teraz wiem prawdziwie, że posłał Pan Anioła
swego i wyrwał mnie z ręki Heroda oraz z tego wszystkiego, czego oczekiwał
lud żydowski».
|
EWANGELIA - według Św. Mateusza, Mt 16:13-19
Onego czasu: Przyszedł Jezus w okolice Cezarei Filipowej i pytał uczniów
swoich mówiąc: «Za kogo mają ludzie Syna Człowieczego?» A oni powiedzieli:
«Jedni za Jana Chrzciciela, drudzy za Eliasza, a inni za Jeremiasza albo
jednego z proroków».
Rzekł im Jezus: «A wy za kogo mię
macie?» Odpowiadając Szymon Piotr rzekł: «Tyś jest Chrystus, Syn Boga
żywego». A odpowiadając Jezus rzekł mu: «Błogosławionyś Szymonie Bar Jona, bo
ciało i krew nie objawiły tobie, jeno Ojciec mój, który jest w niebiesiech. A
ja ci powiadam, że ty jesteś Opoką, i na tej Opoce zbuduję Kościół mój i
bramy piekielne nie zwyciężą go. I tobie dam klucze Królestwa Niebieskiego: a
cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebiesiech; a cokolwiek
rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebiesiech».
|