Bracia Cyryl i Metody, Grecy z
Tesaloniki, znali język Słowian mieszkających w Macedonii. W r. 863 cesarz
Michał VIII wysłał ich na Morawy, by tam głosili Ewangelię. Aby ułatwić sobie
pracę misyjną, Cyryl ułożył alfabet słowiański, tzw. głagolicę, przetłumaczył
na język słowiański Pismo św. Umożliwiło to obu braciom wprowadzenie dla nowo
nawróconych ludów liturgii w języku słowiańskim. Taka metoda apostolska
znalazła jednak przeciwników, którzy oskarżyli świętych Cyryla i Metodego
przed Stolicą Świętą o zerwanie z dotychczasową tradycją pracy misyjnej
Kościoła Zachodniego. Papież Hadrian II, poznawszy bliżej zagadnienie,
udzielił swego poparcia działalności obu braci i obdarzył ich sakrą biskupią.
Św. Cyryl pozostał w Rzymie i tam umarł w roku 869. Św. Metody powrócił na
Morawy i prowadził swoją pracę wśród Słowian Moraw, Czech, Węgier i Bułgarii.
Zmarł w Welehradzie 6 kwietnia 885 roku.
|
LEKCJA - Czytanie z Listu Św. Pawła Apostoła do Hebrajczyków, Hbr
7:23-27
Bracia: Kapłanów było wielu, dlatego że śmierć im trwać przy życiu nie
dozwalała, ale Ten, dlatego że pozostaje na wieki, wieczne ma kapłaństwo.
Stąd też i zbawiać na wieki może tych, którzy przez Niego przystępują do
Boga, bo żyje zawsze, aby się wstawiać za nami. Przystało bowiem, abyśmy
takiego mieli Najwyższego Kapłana: świętego, niewinnego, niepokalanego,
odłączonego od grzeszników, wyniesionego ponad niebiosa. Nie ma On potrzeby,
jak inni kapłani, składać codziennie najpierw ofiary za swe przewinienia, a
potem za przewinienia ludu. To bowiem uczynił raz jeden, ofiarowawszy samego
siebie, Jezus Chrystus, Pan nasz.
|
EWANGELIA - Według Św. Łukasza, Łk 10:1-9
Onego czasu: Wyznaczył Pan także innych siedemdziesięciu dwóch i rozesłał ich
przed sobą, po dwóch do każdego miasta i miejsca, dokąd miał nadejść. I mówił
im: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proścież tedy Pana żniwa,
aby wysłał robotników na żniwo swoje.
Idźcie, oto wa was posyłam jako baranki między wilki. Nie noście trzosa ani
torby, ani sandałów i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. A do któregokolwiek
domu wnijdziecie, naprzód powiedzcie: Pokój temu domowi; a jeśliby tam
przebywał syn pokoju, spocznie na nim pokój wasz; a jeśli nie, do was
powróci. W tymże domu zostańcie, jedząc i pijąc, co jest u nich: albowiem
godzien jest robotnik zapłaty swojej. Nie przechodźcie z domu do domu. A do
któregokolwiek miasta wnijdziecie i przyjmą was, jedzcie, co przed wami
położą, i uzdrawiajcie chorych, którzy są w nim, i mówcie im: Zbliżyło się do
was Królestwo Boże».
|